Spor yapan çocuk kendine güvenir
Günümüzde çocuklar da ebeveynleri gibi daha hareketsiz bir yaşam sürüyor, uzun saatler bilgisayarin başında vakit geçirmeyi tercih ediyor.
Günümüzde çocuklar da ebeveynleri gibi daha hareketsiz bir yaşam sürüyor, uzun saatler bilgisayarin başında vakit geçirmeyi tercih ediyor. Oysa spor yapmak çocukların hem fiziksel hem de ruhsal gelişiminlerine büyük katkı sağlıyor.
Teknolojik araçlar hayatımızı girdikçe hareketsizleşmeye başladık. Sadece yetişkinlerde değil çocuklar da bütün zamanlarını bilgisayar başında geçirir oldu. Oysa çocuklar için spor büyük önem taşıyor. Sporun pek çok faydası olduğu gibi obeziteden de koruduğunu söyleyen Çocuk Sağlıkları ve Hastalıkları Uzmanı Dr. Sanem Pişkin, spor yapmanın çocuklarda getirdiği avantajları anlattı.
Spor yapmanın çağın hastalığı olan ve her yaştaki bireyi tehdit eden obeziteden korunmada da etkili bir yöntem olduğunu vurgulayan Dr. Pişkin, “Her çocuğun günde en az 1 saat fiziksel olarak aktif olmasını öneriyoruz. Bireysel olarak planlanmış spor aktiviteleri, çocuğu ileriki yaşlarda yakalanabileceği diyabet, kalp-damar hastalıkları, solunum sistemi gibi hastalıklarından korumakta yardımcı oluyor. Diyabet, astım gibi kronik rahatsızlıkları bulunan çocuklara bile onlara uygun sporları yapmalarını öneriyoruz” dedi. Dr. Pişkin, spor yapmanın ilaç gereksinimini azaltıp, hastalıkların uzun dönemde vücuda verdiği zararlardan korunmaya da yardımcı olduğunu sözlerine ekledi.
Dr. Sanem Pişkin, spor yapılmadığı takdirde yaşanacak diğer olumsuzlukları ise şöyle sıraladı:
-Çocuklar spor yapmadığında sağlıklı arkadaşlık ilişkileri oluşturabilme, grup kurma ve grup çalışması yapma, kazanma-kaybetmeye karşı tepkilerini kontrol edebilme yetilerini, daha geç ve güç kazanır.
-Çocukta kendi başarma duygusu tatmin edilememiş olur, bu da kendine güvenin gelişmesini geciktirir.
-Özellikle ergenlik yaş grubundaki ikilemlerin, patlamaların giderilmesinde etkin olan bir yöntemden faydalanılamamış olur. Keza ergenin sigara ve madde bağımlılığından korunmasında önlem alınmamış olur.
-Spor yapmayan çocuklarda hoşgörü, iletişim yetenekleri, zamanı kullanma becerisi ve zorluklarla mücadele etme yetisi daha geç ve güç gelişecektir.
-Sporun bedensel gelişmeye olan katkısından yararlanılmamış olur. Yine diyabet ve astımı olan çocuklarda ilaç gereksinimini azaltacak bir yöntem kullanılmamış olur. Spor yapmamak özellikle kronik hastalığı olan çocukların kendini diğer çocuklardan eksik ve yetersiz görmesine ve ruhsal travmaya sebep olur.