Baba-kız müzisyenler sahnede!
Kadıköylü sanatçı Engin Gürkey ve kızı Beste Gürkey, müzik yaşamlarını hem baba-kız hem öğrenci-öğretmen olarak sürdürüyor
Gökçe UYGUN
Onlar baba-kız müzisyenler. Baba Engin Gürkey, Yansımalar ve İncesaz gibi gruplarda çalan perküsyon sanatçısı ve eğitmeni. Kızı Beste de perküsyon, marimba ve vibrafon çalıyor. Uluslararası yarışmalarda aldığı ödüller, katıldığı festivaller ve verdiği konserler ile birçok müzik otoritesinin dikkatini çeken 13 yaşındaki Beste, müzik eğitimini de babasından alıyor. Hem baba-kız hem öğretmen-öğrenci olan Gürkey’lere bırakıyoruz sözü...
Beste Gürkey: MÜZİK OLMASA SIKILIRDIM
● Müziğe ilgim küçükken babamın atölyesinde başladı, ilk oyuncaklarım bu atölyedeki enstrümanlardı. Çok ufak yaşta babamdan perküsyonu öğrenmeye başladım. 6 yaşındayken İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda perküsyon bölümünde eğitime başladım. 2010’da yarı zamanlı hazırlık 1. sınıfı perküsyon bölümünü kazanarak babam Engin Gürkey’in öğrencisi oldum. Babamın hocam olması aslında eğlenceli ama evde daha çok çalıştırıyor beni (gülüyor).
● İlk konserimi 7 yaşında iken bu konservatuarda verdim. O zamandan bugüne dek 60 civarı konserim oldu. 8 yarışmaya katıldım, 6 birincilik, 1 ikincilik, 1 de üçüncülüğüm var.
● Benim için müzik yaşamak gibi bir şey, müzik olmasa sıkılırım. Mesela konser var, çıkmadan çok heyecanlanıyorum. Babama diyorum ki ‘Galiba unuttum tüm şarkıları’. O da ‘Tamam çalma o zaman’ diyor. Sonra sahneye çıkınca tüm heyecanım geçiyor. Babam da ‘Sen yine beni kandırdın’ diye şaka yapıyor.
● Klasik eserler Türkiye’de fazla bilinmiyor ama Avrupa’da biliniyor. Klasik müzik çalıyorum diye hep klasik müzik dinleyecek değilim (gülüyor). Pop müzik de dinliyorum.
● Özellikle kızlara müzikle uğraşmalarını tavsiye ediyorum. Eğitimime yurtdışında devam etmek istiyorum. Sonra buraya gelip öğrendiklerimi öğretmek istiyorum.
● Kadıköy’deki Barış Manço Kültür Merkezi’nde babamla birlikte konserler verdik, çok güzeldi. Kadıköy’ü çok seviyorum. Yeni projelerimizde mutlaka Kadıköy’e yer vereceğiz.
Engin Gürkey: KIZIMLA ÖVÜNÜYORUM
● Beste çocukken onu evde tek bırakamayacağımız için o da müzik atölyeme geliyordu. 2 yaşındayken bir gün bir baktım elinde çelik üçgen çalgıyla tempo tutuyor. Normalde bir çocuk o desibelde duyamaz mesela. Eğitim vermeye başladım ben de. Müzisyen olarak onun yeteneğinin tabi ki farkındaydım ama aslında bu yeteneği dikkatli bir veli olarak yakaladım. O nedenle anne-babalar çocuklarını çok iyi gözlemlesinler bence.
● Coğrafyamız çok yetenekli çocuklara sahip ama 7 yaşından sonra yetenek kayboluyor. 7 yaşına kadar iyi bir yönlendirme ve eğitim verilmeli.
● Öğrenciliğimi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nda tamamlamıştım. 1986’dan beri de burada öğretim üyesiyim. Ne mutlu ki kızım da bu okulda, üstelik benden eğitim alıyor. Zaman zaman Beste’ye diğer öğrencilerden fazla yüklendiğim de doğru (gülüyor).
● Ben grubumla çalıyorum, bazen birinin arkasında çalıyorum. Ama Beste kendi adıyla çalıyor. Övünüyorum bununla.
● Evde Beste ile müzik yapıyoruz elbette. Sonra ‘Neden birlikte sahneye çıkmıyoruz ki’ dedik ve “Baba&Kız” proje konserleri yaptık. Baba-kız olarak sahne almamız genç müzisyenlere de rol model oldu. Baba-kız olarak bir albüm yapmayı düşünmüyor değiliz.
● Kadıköy’de konserlerimiz çok güzel geçiyor. Burayı ve seyircisini seviyoruz. Hatta Barış Manço Müzesi’nde yaptığımız konserde Beste’nin de fikriyle Manço şarkıları da çalmıştık.
Beste Gürkey: MÜZİK OLMASA SIKILIRDIM● Müziğe ilgim küçükken babamın atölyesinde başladı, ilk oyuncaklarım bu atölyedeki enstrümanlardı. Çok ufak yaşta babamdan perküsyonu öğrenmeye başladım. 6 yaşındayken İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda perküsyon bölümünde eğitime başladım. 2010’da yarı zamanlı hazırlık 1. sınıfı perküsyon bölümünü kazanarak babam Engin Gürkey’in öğrencisi oldum. Babamın hocam olması aslında eğlenceli ama evde daha çok çalıştırıyor beni (gülüyor).
● İlk konserimi 7 yaşında iken bu konservatuarda verdim. O zamandan bugüne dek 60 civarı konserim oldu. 8 yarışmaya katıldım, 6 birincilik, 1 ikincilik, 1 de üçüncülüğüm var.
● Benim için müzik yaşamak gibi bir şey, müzik olmasa sıkılırım. Mesela konser var, çıkmadan çok heyecanlanıyorum. Babama diyorum ki ‘Galiba unuttum tüm şarkıları’. O da ‘Tamam çalma o zaman’ diyor. Sonra sahneye çıkınca tüm heyecanım geçiyor. Babam da ‘Sen yine beni kandırdın’ diye şaka yapıyor.
● Klasik eserler Türkiye’de fazla bilinmiyor ama Avrupa’da biliniyor. Klasik müzik çalıyorum diye hep klasik müzik dinleyecek değilim (gülüyor). Pop müzik de dinliyorum.
● Özellikle kızlara müzikle uğraşmalarını tavsiye ediyorum. Eğitimime yurtdışında devam etmek istiyorum. Sonra buraya gelip öğrendiklerimi öğretmek istiyorum.
● Kadıköy’deki Barış Manço Kültür Merkezi’nde babamla birlikte konserler verdik, çok güzeldi. Kadıköy’ü çok seviyorum. Yeni projelerimizde mutlaka Kadıköy’e yer vereceğiz.
Engin Gürkey: KIZIMLA ÖVÜNÜYORUM
● Beste çocukken onu evde tek bırakamayacağımız için o da müzik atölyeme geliyordu. 2 yaşındayken bir gün bir baktım elinde çelik üçgen çalgıyla tempo tutuyor. Normalde bir çocuk o desibelde duyamaz mesela. Eğitim vermeye başladım ben de. Müzisyen olarak onun yeteneğinin tabi ki farkındaydım ama aslında bu yeteneği dikkatli bir veli olarak yakaladım. O nedenle anne-babalar çocuklarını çok iyi gözlemlesinler bence.
● Coğrafyamız çok yetenekli çocuklara sahip ama 7 yaşından sonra yetenek kayboluyor. 7 yaşına kadar iyi bir yönlendirme ve eğitim verilmeli.
● Öğrenciliğimi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nda tamamlamıştım. 1986’dan beri de burada öğretim üyesiyim. Ne mutlu ki kızım da bu okulda, üstelik benden eğitim alıyor. Zaman zaman Beste’ye diğer öğrencilerden fazla yüklendiğim de doğru (gülüyor).
● Ben grubumla çalıyorum, bazen birinin arkasında çalıyorum. Ama Beste kendi adıyla çalıyor. Övünüyorum bununla.
● Evde Beste ile müzik yapıyoruz elbette. Sonra ‘Neden birlikte sahneye çıkmıyoruz ki’ dedik ve “Baba&Kız” proje konserleri yaptık. Baba-kız olarak sahne almamız genç müzisyenlere de rol model oldu. Baba-kız olarak bir albüm yapmayı düşünmüyor değiliz.
● Kadıköy’de konserlerimiz çok güzel geçiyor. Burayı ve seyircisini seviyoruz. Hatta Barış Manço Müzesi’nde yaptığımız konserde Beste’nin de fikriyle Manço şarkıları da çalmıştık.