“Yağmur Ormanı İçinde 50 Duruş”
Şehir Tiyatroları ile Arter işbirliğinden doğan dans belgeseli “Yağmur Ormanı İçinde 50 Duruş”un prömiyeri 27 Şubat’ta çevrimiçi olarak yapılacak
İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Şehir Tiyatroları Çağdaş Gösteri Sanatları Merkezi (ÇGSM) ve Arter arasındaki diyalogun başlangıcı; iki sanat kurumunun ortak geliştirdiği, çağdaş sanatın görsel, işitsel ve gösteri alanında en önemli isimlerinden David Tudor ve Merce Cunningham’ın işlerinin biraraya geldiği bir dans belgeseli oldu. Merce Cunningham’ın “50 Looks” adlı koreografisi, İBB Şehir Tiyatroları ve Arter işbirliğiyle, Arter’in Yağmur Ormanı V (varyasyon 3) sergisi bağlamında, Şehir Tiyatrosu sanatçılarıyla sergi mekânına özel olarak yerleştirildi.
ÇGSM Sorumlusu Emre Koyuncuoğlu’nun yönetmenliğini üstlendiği ve İBB Şehir Tiyatroları sanatçıları Senem Oluz, Hazal Uprak, Ayşe Günyüz, Serkan Bozkurt ve Volkan Öztürk tarafından icra edilen “50 Looks within Rainforest V” performansı, David Tudor ile Merce Cunningham’ın ayrılmaz bağının altını tekrar çiziyor. Sergi içinde ses ve titreşimle somutlaştırılan rastlantısallık kavramına bedensel ve koreografik bir boyut ekliyor.
“50 Looks within Rainforest V” etkinliğinin Yağmur Ormanı V (varyasyon 3) sergisine Emre Koyuncuoğlu tarafından yerleştirilen “50 Looks” hareket kalıplarının performansçılarca icrasını ve yerleştirme sürecindeki koreografik çalışmaları belgeleyen, Selçuk Metin yönetmenliğindeki filmin prömiyeri 27 Şubat tarihinde, Arter’in programında yer alan “Yeni ve En Yeni Müzik Festivali”nde çevrimiçi olarak yayımlanacak. Film aynı zamanda İBB Şehir Tiyatroları Youtube sayfasından da izlenebilecek.
YAĞMUR ORMANI SERİSİNİN DOĞUŞU
Yağmur Ormanı serisinin doğuşu, koreograf Merce Cunningham’ın 1968 yılında benzer isimli dans gösterisi için David Tudor’dan bir müzik parçası sipariş etmesine dayanır. Günümüze dek buluntu nesnelerle dönüşerek gelişen Yağmur Ormanı V (varyasyon 3), Composers Inside Electronics, Inc. üyesi besteciler John Driscoll, Phil Edelstein ve David Tudor tarafından kendi kendini icra eden bir ses yerleştirmesi olarak kurgulanmıştı.
Merce Cunningham’ın “50 Looks” adlı solo performansı, ilk olarak 1979 yılında, 50 farklı durağan beden pozunun, rastlantısallık ve şansa bağlı işlemler temel alınarak art arda dizildiği 6 sekanstan oluşan bir koreografi olarak kurgulandı. Cunningham’ın “Değişimler Kitabı” olarak da bilinen I Ching’e dayanarak yarattığı bu beden pozları gamının ilerleyen yıllarda farklı dansçılar tarafından gerçekleştirilen icralarında, mekân, ritim ve kısımlandırma gibi değişken unsurlar da solo performansın temel özelliği olan rastlantısallıkla sahneye taşındı.
“50 Looks”un Yağmur Ormanı V (varyasyon 3) içinde yeniden yorumlanan koreografisinde, performansçıların mekândaki konumu, giriş ve çıkış sıralamaları ile yönleri şansa bağlı işlemlerle belirleniyor. Her bir pozun süresi ve hareket dizilerinin seçimi ise yine belirsizlik kavramı göz önünde bulundurularak performansçıların mekân, mekânın sesi, yapıtı oluşturan nesneler ve birbirleriyle olan performatif ilişkilerine bırakılıyor.