Kötü karneden kim sorumlu?
Türkiye’de 18 milyon öğrenci, 23 Ocak Cuma günü karne alıyor ve yarıyıl tatiline giriyor.
Türkiye’de 18 milyon öğrenci, 23 Ocak Cuma günü karne alıyor ve yarıyıl tatiline giriyor. Karnenin sadece öğrencinin akademik çalışmalarının bir değerlendirmesi olmadığını belirten Üsküdar Üniversitesi Npistanbul Nöropsikiyatri Hastanesi’nden Psikiyatri Uzmanı Yrd. Doç. Dr. Nükhet İşiten, anne ve babalara tavsiyelerde bulundu:
Karne aslında ulaşılması gereken bir amaç değil araçtır. Anne ve babalar keşke araç olarak baksalar. Karne çocuğun kendini geliştirebilmesi için neler yaptığını, nasıl yaptığını gösteren yani çocuğun kendisiyle ilgili bir değerlendirmedir.
-Karne çocuk için, ebeveyn için öğretmen için bir geri bildirim!:
Karne sadece çocuğun ders durumunu gösteren, yaptıklarının ara değerlendirmesini gösteren bir belge değildir. Aile için de bir geri bildirim özelliği taşır. Ailenin de derslere, çocuğa ve okula bakış açılarının ve oradaki bütün emeklerin geri dönüşüdür. Karne ile birlikte veliler de eğitim dönemi içinde neler yaptılar, ne kadar yaptılar, yaptıklarından neler işe yaradı, neler işe yaramadı gibi tüm çabalarla ilgili bir geri bildirim almış oluyorlar ve kendilerine de bir geri dönüp bakmaları gerekiyor.
-Aile de değerlendirme yapmalı
Kötü karne sadece öğrenciye ait bir şey değil, ailenin de çocukla ilgili eğitim sürecinde yaptıklarının bir değerlendirmesini yapması gerekiyor. Karne yolunda gitmeyen şeylere işaret ediyor, bir geri dönüş sağlıyor. Anne ve babaların kendi eksiklerini gözden geçirmeleri gerekir.
-Tatil iyi değerlendirilmeli:
İki haftalık tatilin de hem dinlenme hem de ders konusundaki eksikliklerin giderilmesi açısından değerlendirilmeli.
Mutlaka bir plan olmalı ama okul döneminde olduğu gibi çok katı ve sert mutlaka şu saatten şu saate kadar şu yapılacak gibi bir keskinlikte olmamalı. Ama bellli bir zaman dilimi içinde bazı işlerin kotarılması ve bitirilmesi gerektiğini planlamak gerekiyor. Tabi bu planı yaparken de ailenin ‘o planı şimdi yapacaksın, şu kadar ödev yapacaksın’ gibi ya da ‘zayıf olan dersin için şu soruları çözeceksin’ gibi bir dayatma şeklinde olmaması gerekiyor. Tatili birlikte zaman geçirebilecek bir fırsat olarak değerlendirmek lazım.
-Çocuğa içgörü kazandırılmalı!:
Bu planları yaparken çocuk hangi yaşta olursa olsun birlikte karar verilmeli. ‘Seninle gezelim, sinemaya gidelim, evde oturalım film seyredelim’ ama bunun yanı sıra daha düşük not aldığı ya da zayıf olduğu dersle ilgili de ‘Bu dersi nasıl destekleyebiliriz, bu dersle ilgili ne yaparsak senin için faydalı olabilir’ gibi onun da fikrini alarak bu sorumluluğun içine dahil etmeliyiz. Çocuğun kendisiyle ilgili bir içgörüsünün olması lazım, ‘Karne benim sorumluluğum. Benim şu dersim zayıf, ben bunu şöyle desteklemeliyim’ gibi içgörüsüne de sahip olması lazım.
-Başarı kriteri neye göre belirlenmeli?
Her çocuğun kapasite ve yetenekleri farklıdır. Başarı kriterinin de çocuğun kapasitesine göre belirlenmesi gerekir.
Her çocuk aynı değildir, ilgi alanları farklıdır. Her çocuktan okul birincisi olması beklenmemeli. Bir çocuğu değerlendirirken sadece okul başarısı yani okulda aldığı notlar ve akademik başarısı değil, ilgi ve beceri alanları da değerlendirilmeli. Neyi daha iyi yapacağı konusunda çocuğu yönlendirmek ve kısıtlı olduğu alanlarda da ailenin ikna edici olması önemli. ‘Sen elinden geleni yaptın, çok çaba sarf ettin’ gibi... Bardağın dolu tarafını görmek lazım, kapasitesi daha yüksek bir çocukta ise ‘Sen daha iyisini yapabilirsin çünkü şu şu örnekleri var, sen yapabilirsin ben inanıyorum. Hadi gayret et’ gibi destekler verilebilir.
-Hayat başarısını belirleyen duygusal zekâdır:
Hayatta başarıyı belirleyen duygusal zekâ dediğimiz EQ’dur. Bu çok eski bilindik bir araştırma, Oxford Üniversitesi’nden mezun olanların okuldan aldıkları yüksek notlar ve IQ yani zeka derecelerine göre daha sonra neleri yapabildiklerine bakılmış ve EQ’su yani duygusal zekâsı yüksek olanlar mı yoksa IQ’su yüksek olanlar mı hayatta daha başarılı bir süreç yaşamışlardır diye. Yaşam başarısını belirleyen EQ yani duygusal zekâdır.