‘Kendi engelimi aştım, iki ayaklıları aşamıyorum’
18 yaşında yakalandığı kemik kanseri nedeni ile sol ayağı kesildikten sonra ampute futbol takımında oynamaya başlayan 34 yaşındaki profesyonel futbolcu Ercan Kaya, “Ben kendi engelimi rahatlıkla aşabiliyorum ama iki ayaklı olanların engellerini bir türlü aşamıyorum” dedi.
10 yılı aşkın süredir Kadıköy’de yaşayan Ercan Kaya, aslen Diyarbakırlı. 18 yaşında kemik kanserine yakalanan Kaya’nın bacağı kesildikten sonra yaklaşık 2 buçuk yıl kemoterapi tedavisi görmüş. Kaya, hayatını değiştiren ve ‘hayatım’ dediği ampute futbol liginde 5 yıldır top koşturuyor.
Kaya’nın dayısı Kadıköy’de taksicilik yaparken aracına ampute futbolunda oynayan Tahsin biniyor ve sohbet başlıyor. Sohbetin sonunda ise Tahsin, numarasını bırakıyor ve Ercan Kaya’nın kendisine ulaşmasını istiyor. Kaya, dayısından aldığı numarayı, “Futbol oynayacağım, eskisi gibi olmasa da tekrar koşacağım” heyecanıyla Tahsin’i arıyor ve ampute ligine bu şekilde dahil olup, beş yıldır top koşturuyor.
Kaya, “Ben kendi engelimi rahatlıkla aşabiliyorum ama iki ayaklı olanların engellerini bir türlü aşamıyorum” diyerek kendisini en çok üzenin sağlıklı yetişkin insanların olduğunu söylüyor. Kaya, “Hayatımda hep bana sağlıklı insanlar engel oldu ve ne yaptıysam da onları aşamadım. Kendi engelimi aşmış durumdayım, umarım onlarda bakış açılarını bir an önce değiştirir ve engelli insanlara nasıl yaklaşacaklarını öğrenirler” dedi.
Şişli Yeditepe oyuncusu olan Ercan Kaya ile pandemi döneminde neler yaptıklarını, toplumun ‘engellerini’ ve yetkililerin ampute ligine bakışını ve futbola başladıktan sonra hayatındaki değişimleri konuştuk…
"HERKESİN EŞİT ŞARTLARDA MUTLU OLMA HAKKI VAR"
- Futbola başladığınızda nelerle karşılaştınız?
Öncelikle benim durumumda olan engelli arkadaşlarımla karşılaştım. Tabi bir yandan sevindim bir yandan üzüldüm onları öyle görünce. Ama ‘engelli’ diye onlara bakmamak lazım. Sağlıklı biri, onların yaptığını yapamaz, hepsi çok yetenekli ve başarılılar. Futbolun azmin ve mücadele edilen bir yerde olduğunu bilmiyordum. Bende onlar gibi daha çok başarılı olmak için, daha çok azimle idmanlara katıldım ve futbolun her zaman farklı bir yeri oldu hayatımda. Bacağım kesildiğinde bir daha futbol oynayamayacağım diye çok üzülmüştüm fakat Türkiye’de ampute futbolunun kurulduğunu duymak beni çok mutlu etti.
Türkiye umarım daha çok bu tür organizelere imza atar. Herkesin eşit şartlarda mutlu olma hakkı var. ‘Sen engellisin oynayamazsın veya nasıl yapacak bu’ düşüncesinde olan insanların, bu tür organizasyonlar sayesinde birçok branşta ne kadar yetenekli ve azimli olduklarını da görecektir.
FUTBOL SAYESİNDE HAKLARINI ÖĞRENDİ
- Futbol hayatınıza neler kattı?
Futbol bana birçok şey kazandırdı. Öncelikle engelli haklarımı pek fazla bilmezdim. Arkadaşlarımın sayesinde engelli haklarımızı birbirimizle bir araya gelip fikirlerimizi ve ne haklara sahip olduğumuzu aktararak daha çok bilgi sahibi olduk. Ben, bacağımı kaybettim diye kendimi eve kapatmadım işime de gittim. Ama benim durumumda binlerce engelli insanlar var. Bir çoğu da bu tür organizasyonlardan ve sporlardan habersiz. Onun için daha da çok tanıtıma ve onlara bu tür organizasyonlara katılabilmeleri için kolaylıklar sağlamak lazım.
- Pandemi döneminde neler yaptınız, antrenmanlarınıza devam edebildiniz mi?
Pandeminin ilk çıktığı günlerde ligler yarıda kaldı. Fakat ilerleyen ve bitmek bilmeyen pandeminin etkisi altında federasyon ve kulüp başkanları ile bir toplantı yapılarak kademeli olarak liglerin geri oynatılmasına karar verdiler.
Ne zaman antrenmanlara başlasak, müsabakaların başlama tarihi geldiğinde ‘salgın daha da çoğaldı’ denilerek iptal edildi ve ileri tarihe atıldı. En son 25 Nisan 2021 müsabakalar 1. Etap Antalya’da oynanacaktı ve yine pandemi artış göstermesi ile tekrar iptal edildi. Şimdiki tarihi 25 Mayıs. Tabi yine bir aksilik çıkmaz ise.
YETERİ KADAR DESTEK YOK
- Bakanlıklar veya federasyon sizce ampute takımlarına yeterli desteği veriyor mu?
Bakanlığın ve federasyonun ellerinden geldiğince eşit şartlarda destek verdiklerini düşünmüyorum. Mesela Türkiye’de birçok spor hala oynanıyor ama biz engelli olduğumuz için sürekli federasyon ileri tarihi gösteriyor. Her konuda eşitlikten yanayız. Sen sağlamsın, ben engelliyim zihniyeti ile yaklaşmamak lazım. Bizimde oynadığımız takım süper ligde, en üst ligde. Ama federasyon, kulüplere yeterince maddi destek vermiyor engellilere. Mesela ben 5 sezondur futbol oynuyorum daha kulüpten aldığım para 1,500 TL. Neden, çünkü para yok, destek yok. Yani her şeyi kendimiz halletmeye çalışıyoruz. Futbolu seviyorum, tabi her şeye maddiyat gözü ile bakmamak lazım ama biz ve bizimki gibi birçok mağdur takımlar var. Yeteri kadar destek verilmiyor engellilere. Bu durumda ki kulüpler mecburen kapanmak zorunda kalıyor ve olan engelli oyunculara oluyor.
Ama yine de hiç yoktan iyidir yine de teşekkür ederim hem federasyona hem de bakanlığa böyle bir organizasyon bizlere kattıkları için. Umarım maddi olarak da kulüplere daha çok sahip çıkarlar.