Bağımlılık bir “aile sırrı”
İstanbul Planlama Ajansı (İPA) raporuna göre İstanbulluların yüzde 84.2’ si uyuşturucu maddelere kolayca erişilebildiğini düşünüyor, bağımlılıksa bir “aile sırrı”...
İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) ve İstanbul Planlama Ajansı (İPA) tarafından yapılan “İstanbul'da Madde Bağımlılığı: Algılar, Deneyimler ve Çözüm Önerileri” raporu yayımlandı.
12-25 yaş arası çocuğu olan 411 hane ile madde bağımlılığına ve madde bağımlısı bireylere bakış açısını ölçmek amacıyla yapılan saha araştırmanın sonuçlarına göre, bağımlılıkta arkadaş çevresi ve aile ortamı önemli etken. Ailelere bağımlılıkla mücadele ederken yalnız kalıyor ve en önemlisi uyuşturucu maddeye ulaşmak çok kolay.
ARKADAŞ VE AİLE ETKİLİ
Bağımlılığa giden yolun ailevi, toplumsal, ekonomik ve mekânsal pek çok faktörle kesiştiği bilgisine yer verilen araştırma sonuçlarına göre arkadaş çevresi, aile içerisinde huzursuzluk, ebeveynlerin çocuğa karşı davranışları; bireyleri bağımlı olmaya yönlendiren sebepler arasında yer alıyor.
Araştırma kapsamında yüzde 68.2’si arkadaş çevresinin, yüzde 48.3’ü aile içerisindeki huzursuzluğun, hakaret veya şiddetin, yüzde 45.6’sı ise ebeveynlerin çocuklarına karşı olan davranışlarının madde kullanımına başlamada en önemli üç neden olduğu belirtildi.
UYUŞTURUCUYA ERİŞİM KOLAY
Araştırmaya katılanların yüzde 94.6’sı İstanbul’da uyuşturucu madde bağımlılığının bir problem olduğunu, yüzde 84.2’si ise bağımlılık yapan maddelere kolayca erişilebildiğini düşünüyor.
Yaşadığı çevrede uyuşturucu madde bağımlılığının önemli bir problem olduğunu belirtenlerin oranı ise yüzde 64,5. Katılımcıların yüzde 95,1’i, madde bağımlısı bireylerin toplumunun huzur ve güvenliğini tehdit ettiğini düşündüğü beyan etti.
AİLELER YALNIZLAŞIYOR
Bağımlılıkla mücadele etme yöntemlerinin büyük ölçüde birbirine benzediğinin ifade edildiği araştırma raporunda, görüşme yapılan kişilerin İstanbul’un farklı ilçelerinden gelen, farklı yaş gruplarında ve farklı sosyoekonomik statülere sahip kişiler olsa da anlattıkları hikâyelerin, pek çok açıdan birbirine benzediği belirtiliyor.
Görüşme yapılan anne ve babaların neredeyse tamamı, çocuğunun bağımlı olmasından kendilerini “yetersiz” ebeveyn olarak görüyor ve bu durumdan kendilerini sorumlu tutuyor. Bağımlı bireylerin aileleri, toplum tarafından dışlanma endişesi sebebiyle bu durumu en yakınlarıyla dahi paylaşmaktan çekiniyor. Bağımlılık bir “aile sırrı” olarak bir süre aile üyelerinin destek almadan yüklendiği bir süreç olarak ilerliyor.
Çözüm konusunda sorumlular: aileler, devlet ve medya.
Katılımcılar uyuşturucuyla mücadele konusunda aile, devlet ve medyanın sorumlu olması gerektiğini ve madde bağımlılığının ancak bu şekilde tedavi edilebileceğini düşünüyor. Ancak katılımcıların %26.7’si madde bağımlısı bir bireyi hangi kurumlara yönlendireceği konusunda bilgi sahibi değil.
POLİTİKA ÖNERİLERİ
Araştırma sonuçlarına göre hem yerel yönetimler hem de merkezî kurumların bağımlılıkla mücadele politikalarına ilişkin İPA tarafından hazırlanan talep ve öneriler şöyle:
Bağımlıların tıbbi tedavi ve rehabilitasyon sürecine eşlik eden sosyal rehabilitasyon ve sosyal uyum süreçlerini destekleyecek sosyal hizmet temelli bağımlılıkla mücadele merkezlerinin açılması.
- Mesai sistemiyle çalışmayan, her an ulaşılabilir olan, bağ kurmaya ve güvene dayalı ilişki geliştirmeye odaklanan 7/24 hizmet sunabilecek birimlerin bağımlılıkla mücadele merkezleri ile ilişkili olarak faaliyet göstermesi; gerekli hâllerde bağımlı kişiler ve aileleri ile doğrudan iletişim kuracak ve ilgilenecek mobil ekiplerin oluşturulması.
- Hem bağımlılar hem bağımlı aileleri için ücretsiz psikolojik destek hizmetlerinin yaygınlaştırılması ve bu alanda çalışan uzmanlarla güçlendirilmesi.
- Bağımlılık tedavisini tamamlamış fakat hâlâ risk grubunda olan kişilerin mesleki güçlenme odaklı bireysel mentorluk ve istihdam olanakları ile desteklenmesi.
- Bağımlılıktan kurtulan kişilerin açılan bağımlılıkla mücadele merkezlerinde akran desteği kapsamında istihdam edilmesi.
- Bağımlılıkla mücadele eden ailelere ekonomik destek verilmesi.