Gönüllülerin 20. Yılı / İsmet Ağırkaya
Kadıköy Belediyesi Gönüllüleri’nin 20. yılında mahalle bazında ilk gönüllü evi olan Kriton Curi Gönüllü Evi’nin kurucusu İsmet Ağırkaya anlatıyor…
Gönüllülerin 20. Yılı – İsmet Ağırkaya
Kadıköy Belediyesi Gönüllüleri, kuruluşlarının 20’inci yılını kutluyor. Yerel yönetimin en büyük destekçisi, mahalleli ile belediye arasında bir köprü olan Kadıköy’ün gönüllülerine, geçen 20 senede neler yaşadıklarını sorduk. Kadıköy Belediyesi Gönüllüleri’nin 20. yılında mahalle bazında ilk gönüllü evi olan Kriton Curi Gönüllü Evi’nin kurucusu İsmet Ağırkaya anlatıyor…
Burcu YEŞİLBAŞ
Kriton Curi Gönüllü Evi projesi nasıl doğdu?
Kriton Curi’de oturuyorum. Sabahları buraya gelip spor yapardık, o zamanlar yardımlaşma derneği gibi bir şey kuralım diyorduk. O arada bir baktım ki, sayın belediye başkanımız Selami Bey yanında bir gazeteci ile meydanda oturuyor. Hemen yanlarına gittim ve dedim ki, “Sayın başkanım biz böyle bir şey yapmak istiyoruz en azından kendi imkânlarımızla burayı temizleyelim, yürüyelim, bir şeyler yapalım”. Başkan hemen şoförünü çağırttı, “ilk yapılan binanın anahtarını İsmet Abi’ye teslim edin dedi, burada faaliyetlerinize başlayın” dedi. Biz de başladık. Sonra yönetmeliğimizi hazırladık ve böylece, Kriton Curi Gönüllü Evi’ni kurduk. Biz Kasdav’dan sonra ilk gönüllü merkeziyiz, yani ilk mahalle gönüllü eviyiz.
İlk açıldığında neler yaptınız?
Sabah 7.00’de Bahattin Baş tarafından verilen jimnastik dersiyle başlıyorduk güne, 8.00’den sonra da belediyeden özel görevlendirilmiş spor hocamız geliyordu. Bu şekilde mahallelinin ilgisini çektik. Üyelerimiz gün geçtikçe büyüdü, tek amacımız da mahallenin huzuru ve memnuniyetiydi, böylelikle kurslara aşladık. İlk okuma-yazma kursları burada kuruldu, ilk TSM koroları burada kuruldu, ilk konserleri Kriton Curi verdi. Bunları takiben de çok fazla kurslar açıldı, el sanatları ve beceri kursları, THM koroları gibi ekstra kurslar da verdik. Üye adedimiz de kısa bir sürede, 600 bini buldu.
İlerleyen zamanlarda Kadıköy Belediyesi adı altında böyle bir Gönüllü Evi kurduğumuzu duyanlar kendi mahallerinde de gönüllü evleri kurmaya başladılar. Bizden de destek alarak gitgide çoğaldılar. Eskişehir’den bile mektuplar yazıldı; “bize de yönetmeliğinizi gönderin, biz de böyle çalışmalar yapmak istiyoruz” diye, tabi biz de elimizden gelen yardımı yaptık.
İnsanlara sizce ne kattınız?
Mahalleli kendi mahallesine sahip çıkmasını öğrendi. Mahallenin sıkıntılarını gerekli mercilere taşımayı, bunları anlatmayı ve çözmeyi öğrendi. Kaymakamlık, Emniyet Müdürlüğü, Halk Eğitim merkezleri, bunların hepsiyle iletişim halinde olduk.
Bu yaptığınız çalışmaların sonuçlarıyla ilgili bir hikâyeniz var mı? Sizi duygulandıran, iyi ki de bu gönüllü evini kurmuşuz dediğiniz bir hikâyeniz?
Biz burayı kurduktan sonra, burada çok mahalle var, mahallelerin bütün muhtarları bize uğrar oldu. Bizden akıl alır, çözüme yönelik önerilerimiz dinlerle, bu beni çok etkilemiştir. Ayrıca burada din, dil, ırk gözetmeksizin çalışmalar yaptık. Yine bir gün bir bayram kutlamasında, milletvekillerinden birisi konuşmasını yaparken, bu kuruluş Kadıköy Belediyesi’nin yan kuruluşudur deyince ben hemen mikrofonu kaptım, “sayın milletvekilleri hoş geldiniz” dedim. “Biz, inanın, ne halk partinin, ne demokrat partinin, hiçbir partinin doğrultusunda bir kuruluş değiliz. biz mahallenin gönüllüsüyüz” dedim, çok duygulanmıştım o zaman.
Son olarak ne söylemek istersiniz?
90 yaşında ilk kurucularımızdan olan bir karı koca vardı. Onlar uyandıkları gibi buraya gelirlerdi, evde yapacak hiçbir şeyleri yoktu çünkü. Biz de bundan esinlenerek her gün belirli bir yaş grubunu öğlenleri çaydır, kektir, börektir hazırlayıp, davet etmeye, onları bir araya getirmeye çalıştık. Çünkü insanlar evden çıkamıyorlar, bir yerlere gidemiyorlar, vasıta kullanamıyorlar veyahut da imkânları yok. Böylelikle bir araya geliyorlardı ve sosyalleşiyorlardı, hayatlarına bir renk olmaya çalışıyorduk. Hala daha bu anlamda çalışmalar yürütülüyor ve her gönüllü merkezi bütün verimliliğiyle çalışmaya devam ediyor.