Konservatuar mezunu motokurye olmak
Konservatuvarda Pantomim bölümünü bitiren tiyatro ve performans sanatçısı Alper Onay, geçimini sağlayabilmek için Kadıköy'de motokuryelik yapıyor
Yayın hayatına kısa bir süre önce başlayan ve Kadıköy ile ilgili dijital içerikler üreten TV Kadıköy, pandemi döneminde motokuryelik yapmak zorunda kalan tiyatro ve performans sanatçısı Alper Onay ile bir röportaj gerçekleştirdi.
İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı'nda Pantomim bölümünü okuyan Onay, geçimini sağlayabilmek için Kadıköy'de motokuryelik yapıyor.
“Pandemi başladığından beri işlerimiz tamamen kesildi” diyen Alper Onay yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Annem tiyatrocu olmamı başta hiç istemedi, çok haklı olarak istemedi. Çünkü parasız kalacağımı, bu durumlara düşeceğimi biliyordu. Bir anlamda annemi de kırmamış oldum. Şimdi sigortalı bir işim var, aynı zamanda tiyatroya da devam ediyorum.”
Onay, “Tiyatro ve beden performansı benim için yaşam felsefesi” dese de bunun geçinmek için yeterli olmadığını söylüyor: “Tiyatro yaparken mecburen hayatımızı devam ettirmek için başka iş yapmaya çabaladık. Çünkü pandemi döneminde insanlar işsiz kaldı. Ama oyuncular bu ülkede en küçük şeyde hep işsiz kalıyordu zaten.”
“DOĞALGAZIMIZ KESİKTİ”
Onay, pandemiden dolayı faturalarını ödeyemez duruma gelip birkaç ay doğalgazı kesilince motokuryeliğe başlamış: “9 saat oradayım. İki defa 10’ar 15’er dakikalık molalar veriyorum. Yarım saatlik yemek molam var. Yoğunluk azalınca belki bir çay içip arkadaşlarla sohbet edebiliyoruz. Onun haricinde yine akşam çalışıyoruz.”
Tiyatroda güvencesiz çalışmaya dikkat çeken Alper Onay, şöyle devam ediyor: “Birçok tiyatro insanların sigortasını bile yapmıyor. Size günlük 100-150 TL vereyim diyor, ‘sigorta yap’ dediğiniz zaman 70 liraya düşüyor. Ve mesela oynadığınız gün başına para alıyorsunuz. Ben mesela oynamadığım gün para almıyorum. Ne yapacağım? Ev sahibi ‘tamam ya sen oyuncusun, sen bu ay iki oyun oynadın ben senden kira almayacağım’ demiyor. Ya da doğalgazınız kesildiği zaman devlet ‘sen bu ay iki oyun oynadın ya Alper’ demiyor, direkt doğalgazınızı kesiyor. 700 lira doğalgaz faturası geliyor. Ben bunu tiyatro oynayarak ödeyemem.”
Onay, “Paylaşımlı evde yaşıyorum. Buna rağmen faturalar hesaplanınca ucu ucuna yetiyor, hatta yetmiyor. Pandemi döneminde içerideyim, yani 4-5 aylık çalışmamı borçlarıma yatıracağım. 5 ay boyunca boşa çalışmış gibi olacağım.” diyor.
“HAYATIMIN BEDELİ BİR YEMEK DEĞİL”
“Motor sürmeyi ilerde hobi olarak yapmak isterdim.” diyen Onay şöyle devam ediyor: “Bu benim mesleğim değil. Kesinlikle küçümsemiyorum. Bu da çok zor bir meslek. İnsanlardan tek beklediğimiz de bu işi yapan insanlara birazcık güler yüz, başka bir şey değil. Ama yine de kötü davranan, ‘benim siparişim nerede?’, ‘niye bu kadar geç getirdin?’ diye serzenişte bulunanlar var. Ama oradaki insan belki de hayatını hiçe sayarak size kısa bir sürede o yemeği getirmeye çalışıyor. Bu da yanlış aslına bakarsanız. Benim hayatımın bedeli bir yemek değil.”
Onay, sokakta performans yapmayı ve tiyatroyu özlediğini de dile getirerek, “Bence her insan hayallerinin peşinden koşmalı, bundan vazgeçmemeli. Başarı sadece para kazanmak değildir. Sevdiğin işi yapmak da bence büyük bir başarıdır. Ben bunun için çile çekiyorum yer yer. Ama bundan hiç pişman değilim, hiç gocunmuyorum. Bunu ben istedim.” diyor.