-
İşte Benim Masalım - Neşe Karaböcek
Otobiyografileri seviyorum. Bu kitaplar geçmişin karanlık sayfalarını aydınlatmalarının yanı sıra samimi itiraflarıyla, kişisel hesaplaşmalarıyla, acı-tatlı hadiseleriyle bize yıllar sonra o kadar çok şey söylüyorlar ki... İyi filtre edilmeleri, satır aralarının süzülerek doğru yorumlanmaları halinde bu kitaplar bazen tarihin en iyi yol göstericileri olabiliyorlar. Yakın müzik tarihimizin en büyük şarkıcılarından ve en uzun sanat yaşantısına ... -
Geç gelen teselli plağı; Nükhet Ruacan
Yıl 1998, yer Nişantaşı Reasürans Çarşısı içindeki AFM Kerem Görsev Jazz Bar... Birazdan programlarına başlayacak olan dört müzisyen hazır. İlk notayla birlikte tonmayster Engin Gençer de basıyor önündeki kontrol masasına bağlı kayıt cihazının kırmızı tuşuna. İyi ki de basıyor, böylelikle caz tarihimize nadide bir belge daha ekleniyor. Sahnedeki iki müzisyen gelin-görümce; vokalde Nükhet Ruacan, piyanoda Nilüfer Verdi. Yanlarında da çok sağl ... -
Sadece bir sokak adı değildir Volkan Konak
Nurullah Ataç’ın kızı Meral Tolluoğlu’nun babası hakkında yazdığı “Babam Nurullah Ataç” adlı anı kitabında okumuştum. Nurullah Bey’in 1957 yılındaki vefatının ardından, hayattayken adını ağzına bile almayan bazı insanlar arkasından seviniyor, hatta sevinmekle kalmayıp daha da ileri giderek attıkları iftiralarla çirkinleşiyor. Bunlardan biri de Peyami Safa. Daha Nurullah Bey’in cenazesi kalkmadan, muhtemelen vefattan günler evvel kaleme aldığı yaz ... -
Engellere rağmen Edip Akbayram
Pop ve rock müziğimize yaptığı eşsiz katkıyı bir tarafa koyacak olursak, Edip Akbayram denince akla haklı olarak öncelikle siyasi engeller gelir. Nedeni elbette ta başından beri milim şaşmamış omurgalı politik duruşudur. Zira Edip Akbayram politikaya dönemin modası icabı tesadüfen girmişlerden, sonra da rüzgârın yönü değiştikçe pozisyon alanlardan değildi, çünkü onun vicdanı her türlü görüşün önünde duruyordu. 12 Eylül sonrasında yıllarca işsiz k ... -
Trajedi mi efsane mi?
Geçtiğimiz haftalarda müzik dünyasında sıradan olmayan (ama lafta değil, hakikatte sıradan olmayan) bir sima veda etti. Olağan yaşamlara tersinden örnek, yoldan çıkmaya niyetlilere ilham perisi... Aynı zamanda yaklaşık 70 yıllık bir kariyere, 22 stüdyo albümüne sahip çok yönlü ve karakterli şarkıcı-söz yazarı... İngiliz popunun ezber bozan ikonu Marianne Faithfull 78 yaşında öldü. Kimine göre her türlü muhafazakarlığa meydan okuyan bir devrim ... -
Köln Konseri 50 yaşında
Konsere sadece birkaç saat vardı. Henüz bir öğrenci olan 17 yaşındaki Vera Brandes’in eli ayağı birbirine dolanmıştı. Bu onun ilk organizasyonuydu ve boyuna posuna bakmadan Keith Jarrett gibi çalgısının zirvesinde oturan ve üstüne üstlük de huysuz mu huysuz bir adamın konserine soyunmuştu. Birkaç ay öncesinde daha “Bismillah” derken aksilikler başlamış, Jarrett’in istediği piyanoyu bile bulamamıştı. Jarrett bir Bösendorfer 290 büyük konser pi ... -
Güle güle Muhteşem Q
3 Kasım 2024 günü müzik dünyasının yeri dolmayacak devlerinden biri daha hayata veda etti. 91 yaşındaki Amerikalı müzik insanı Quincy Jones arkasında yedi sülalemize yetecek kadar büyük bir miras bıraktı. Popüler kültür cangılında hep Michael Jackson’a yaptığı albümlerle adı zikredilen Jones, aslında o noktaya gelene kadar ilmek ilmek dokunmuş bir kariyerin, kilometre taşları büyük bir özenle döşenmiş yolculuğun sahibiydi; mesleğinde ordinar ... -
Hikâyeler anlatırdı Peyk İrfan
“Güngören’de kendi yaptığımız avuç içi kadar stüdyodayız, sene 1995, it gibi çalışıyoruz. İçerde bir iki dandik sandalye, tuvalet yok. Aslında kömürlük. Yerdeki mazgalı kaldırıyorsun, dik bir merdivenden iniyorsun. Havasız ama stüdyo niyetine katlanıyoruz. Üst kattaki kahvede Fenerbahçe maçlarını seyrediyoruz. Uzun saçlıyız ama esnafla kankayız. Bir gün demir merdivenden ayak sesleri geldi, misafirimiz olmazdı ya! Önce ayakkabının sesi duyuldu, f ... -
Reggae başyapıtı 50 yaşında…
Seksenli yıllarda delikanlılığa adımını atmış kuşağın en iyi bildiği Bob Marley şarkısı “Could You Be Love” idi. İçinde dört delikanlının oturduğu arabalar mahallemizden geçerken, hoparlörlerden gümbür gümbür yükselen nadide yabancı şarkılardan biriydi. Arabesk, pop, fantezi; dönemin genç kuşağı genelde Türkçe dinlenirdi ama sevilen yabancı şarkılar arasında muhakkak bu bulunurdu. Reggae müziği doksanlı yıllarla birlikte az da olsa memlekette bir ... -
İki kitap bir insan...
Fırsat buldukça Elmadağ’daki ofislerinde ziyaretine gider, çayını içerim. Çay bahane, sohbeti gayret verir bir türlü girişemediği, haliyle de bitiremediğim kitap çalışmaları konusunda bana. Son ziyaretimde daha bir kazançlı çıktım; İletişim Yayınları’ndaki editörüm Kıvanç Koçak’ın önüme koyduğu iki kitap bir insanı tanımama vesile oldu. İlki geçen yılın sonuna doğru çıkmış “Boğaziçi’nin Büyülü Sesi” üst başlığı ile sunulmuş olan “Denizkızı Eftaly ... -
Yine Yeni Yeniden Okay Temiz
Bir dönem Erkin Koray ya da Moğollar topluluğu üzerinde rock müzik tarihimizi kaleme almanın ne kadar doğru bir iş olup olmayacağını geçirmiştim aklımdan. Bunun için sayısız neden vardı ve en güçlüsü de onların tarihimize yön veren aktörler arasında en fazla dönemi gören isimler oluşuydu. Hem alternatiflerdi hem de mainsream... Şayet aynı şeyi caz müzik tarihimiz hakkında düşünecek olursak, bunun kesinlikle en güçlü adaylarından biri Okay Temiz o ... -
Tam 40 yıl olmuş…
Tam 40 yıl olmuş... İki (Tatbiki ile Mimar Sinan) güzel sanatlar okulu arasında arafta olduğum zamanlar. Bir arkadaşım çıkageldi Londra’dan, elinde beş plak... Yıllardır orada yaşamış, tutunamayınca dönüş yapmıştı. Müzik meraklısıydı, ileri derecede iyi müzik dinlerdi. Plakların dört tanesinin sahibini iyi tanıyordum: biri Tina Turner’dan “Private Dancer”, biri Bruce Springsteen’den “Born in the USA”, biri Prince’ten “Purple Rain”, biri de Franki ... -
Kadıköy’de var bir Sub Pop (*)
Kadıköy... Müziğinden edebiyatına, gençlik gruplarından fanzinine; memleketin yeraltı kültürünün başkenti desek yalan olmaz. Son 13 yıldır bu kültüre en ciddi katkıyı koyanlardan biri de şüphesiz Rainbow 45... Burası Sakız Sokak’ta Caferağa Spor Salonu’nun karşı çaprazında, insanın içini ısıtan küçücük bir müzik dükkânı, ama yaptığı işler kapladığı metrekareyi fersah fersah aşmış. Üç basamaklı merdiveni indiğinizde sizi sağa dönmeye ve d ... -
40 yılın ardından “Purple Rain”
Birden fazla isim ve logo altında albümler yapmış, son derece üretken, çalışkan ve yetenekli olsa da, hiçbir zaman “Purple Rain” albümünü aşamadı. Madonna ve Michael Jackson’ın önüne geleni süpürdüğü günlerde çıktığı halde “Purple Rain”, bu anaforun önünde eğilmedi. Halbuki birileri çıktığı günlerde onu sadece bir soundtrack albümü zannedip burun kıvırmıştı. Zaten iki yıl önceki “1999” da pek beğenilmemişti. Ancak yine de yoksul bir aileden gelen ... -
İstanbul’un Sesleri
İstanbul olmasın da neresi olsun! Bilhassa kültür-sanat konusunda sadece Türkiye’nin değil, dünyanın sayılı merkezlerinden biri, İstanbul olmasın da neresi olsun! Bu pozisyon için İstanbul’un öylesine çok nedeni var ki... İki kıtanın buluştuğu noktadaki özel konumu... Doğu ile Batının bir araya geldiği, farklı inanç ve geleneklerden gelen insanların (bir takım hain amaçlı kışkırtmalar sonucu meydana gelen olaylar haricinde) hoşgörü iç ... -
Aşık Veysel’in Akıl Defteri
Anadolu topraklarından yetişen en büyük halk ozanlarından biri (hatta halkımızın gönlünde birincisi) olan Âşık Veysel’in aramızdan ayrılışının üzerinden yarım asırdan fazla bir zaman geçti. Bu nedenle vefatının 50. yılında ülkemizde ilan edilen “Âşık Veysel Yılı”na müzik camiasının amiral gemilerinden Kalan Müzik de kayıtsız kalmamış; geçen yıl ünlü Arşiv Serisi defterini açarak 10 temel eserden oluşan özel bir plak yayınlamıştı. Bilindiği üz ... -
Maffy’nin sevdası caz
Havaalanında bir iki kez sormuştu ama acaba yanlış mı anlıyorum diye şüphelenerek teyit etmek istemişti. Amerikalı trompetçi Dizzy Gillespie, kendisine ve eşine ayrılan süit odaya geçtiğinde, arkasından çantasını taşıyan çocuğa bir kez daha adını sordu. “Maafak” yanıtını alınca iyice emin oldu ve bunun üzerine eşine seslendi: - “Lorraine, Lorraine, bak adı neymiş?” - “Maafak” yanıtını alan Lorraine şoka uğramışçasına başını iki elinin arası ... -
Modalı Barış Manço
Moda, tarihten bu yana Kadıköy’ün en ilham verici, ilçeye adeta ruhunu veren yerlerinden biri... Eskilerde Papyonlu kırantaların, esnafa selam vermeden geçmeyen eski İstanbul efendilerinin, tüylü şapkası altındaki şık marikaların mahallesi; bahçeli köşkleri, sinemaları, gazinoları, plajları, delileri, aşıkları ve şairleriyle yaşayan, üzerinde güneşin batmadığı bölge... Şimdilerde ise yanaşan vapurlardan sarı-lacivert atkılarıyla inen coşkulu ... -
2023 Z Raporu
Bir yılı daha geride bıraktık ve her şeye rağmen güler yüzlü temenniler eşliğinde 2024’e girdik. Bol acı, az tatlı; sayısız hadiseye tanık olduk. Bunlardan nasibini alan müzik dünyasından birkaç şeyi hatırlayacak olursak: 2023 yılının ilk günlerinde meydana gelen depremin ardından müzik dünyasında büyük bir dayanışma örneği gösterildi. Uzun bir süre susan müzik, konserlerin yeniden başlamasıyla yardımlaşmanın en anlamlı unsurlarından biri o ... -
Alemin Kıralı döndü: Peter Gabriel
Bu yıl bit pazarına nur yağdı. Sayısız dergi ve internet sitesi tarafından hazırlanan yılın en iyi albümleri listesinde eskiler tarafından çıkarılan işler, hiç olmadığı kadar yer buldu. Yıllarca albüm yapmamış pek çok topluluk ve sanatçı, şaşırtıcı derecede iyi çalışmalarla dönüş yaptı. Eloy “Echoes From the Past”, Jethro Tull “RökFlöte”, Yes “Mirror to the Sky”, Rolling Stones “Hackney Diamonds”, The Pretenders “Relentless”, Paul Rodgers “Midnig ... -
Bana biraz Blues ver
Yıl 1936... Bundan tam 86 yıl önce blues müziğinin en gizemli isimlerinden biri olan gitarcı-şarkıcı Robert Johnson, San Antonio’da ilk plak kayıtlarını yaptığında, kısacık sürecek gizemli ömrünün gelecekte neleri etkisi altına alacağı konusunda ne kendisinin ne de kendisini tanıyan bir avuç insanın hiçbir öngörüsü yoktu. 1986 yılında Rolling Stone dergisinde bilinen tek fotoğrafı yayınlanana kadar, neye benzediğini bilen pek insan bile yoktu. ... -
Mazi’ye götüren dükkân
Kadıköy Dr. Esat Işık Caddesi’nde Moda’ya doğru yolu adımlarken hemen sağınızdaki köşede üç katlı şirin mi şirin eski bir bina mutlaka dikkatinizi çeker. Burası Almanya’da yaşayan Fevzi Ekşioğulları’na ait, ikinci dereceden Anıtlar Kurulu’na bağlı üç katlı tarihi bir bina, numarası 24. Başınızı azıcık yukarı kaldırdığınızda aynı şirinlikte bir tabela da dikkatinizi çeker, üzerinde Mazi Plak & Cafe yazan... Daracık kapısından sizi içeri çek ... -
Lefter Records
Ülke değiştirmek için hayli geç bir yaşta, 2016 yılında tam 42 yaşındayken göçmüştü Berlin’e. Ülkesinin geçirdiği hızlı ve tekinsiz dönüşüm güven duygusunu kaybetmesine neden olmuş, aklını öteden beri kurcalayan başka bir yerde yaşama hayalini tetiklemişti. Zira eşiyle “Bu Suça Ortak Olmayacağız Bildirisi”ni imzalayan Barış Akademisyenleri’nden biriydi ve üstüne bir de ikinci çocukları yeni doğmuştu. Çok fazla düşünecek fırsatları ve lüksleri yok ... -
Hakan Kurşun’un Atmos’feri…
Besteci, gitarcı, ses mühendisi, yapımcı… Bir koltukta kaç karpuz? Son el attığı konuyu incelerken fark ettim. Hakan Kurşun’un yaptığı işlerde hangi özelliğinin daha öne çıktığı sorusunu bugüne değin hiç yanıtlayamamışım. Sanırım nedeni her uzandığı işte başarılı olacak kadar disiplinli, titiz, yetenekli ve çalışkan oluşu. Hatırlıyorum ilk albümü “Kaos”u 1996 yılında çıkardığında modern bir nefes üflemişti kulaklarımıza. 2004 yılında EMI Türk ... -
Kısa ömür, uzun hikaye: Sinead O’Connor
Dünyanın yarısından çoğu onu “Nothing Compares 2 U” şarkısının video klipiyle tanımıştı. Tamamında yakın plan yüz çekimiyle göründüğü klipteki imajı o güne kadar tanık olduğumuz kadınlardan çok farklıydı. Makineye vurulmuş asker traşlı kafası ve ruh halini eksiksiz yansıtan mimikleri ile hafızalara kazınmıştı. Öyle ki, daha sonraki halleri hep yadırganmış, büründüğü kılıklar hep bu imajla mukayese edilmiş ve hayatının devamında içine düştüğü traj ... -
Hiçbir şey imkânsız değil
1993 yılında bir konser çılgınlığı yaşanmış, yıllardır hayranı olduğu dünya yıldızlarını canlı canlı sahnede izleme fırsatı yakalamıştı bizim kuşak. Memleket ilk kez bu sayede yüksek prodüksiyonun ne olduğunu görmüş, stadyum konserleriyle tanışmış; hayal denilen şeylerin nasıl gerçeğe dönüştüğüne tanık olmuştu. O yaz Michael Jackson, Madonna, Metallica, Bon Jovi, Guns’nRoses, Sting, Scorpions ve Elton John birbirinin peşi sıra bu ülkenin müziksev ... -
Kantolar da öksüz kaldı: Nurhan Damcıoğlu
Çocukluğumun dünyaya açılan penceresinden bakarken, TRT’nin tek kanallı siyah beyaz televizyonunda her Ramazan ayında görürdüm onu. Puantiyeli elbiseler içindeki bu kadını böylesine neşeyle hoplatıp zıplatan şey ne olabilir diye ağzım açık izlerdim. Neşe içinde, çığlık çığlığa vesveran ettiği şarkılarındaki heyecan ve enerjiye hayran olurdum. Kanto Kraliçesi Nurhan Damcıoğlu idi o güzel kadın. Nurhan Hanım 5 Haziran 2023 günü 82 yaşındayken uz ... -
Dört değil, 72 Mevsim Metallica
Hakkını yemeyelim, ne düşünürsek düşünelim metal müziğin dünyadaki en büyük fenomeni Metallica. Piyasanın en büyük markası onlar. Öyle ki Çarşamba Pazarı’na elinde fileyle pırasa almaya çıkmış teyzenin üzerinde bile görebilirsiniz tişörtünü. Metallica kariyerinin 1991 tarihli “Black Album”ü, rock dünyasının büyük bir kimlik bunalımı yaşadığı dönemde patlamıştı. Aynı yıl Nirvana’nın “Nevermind”ı da çıkmış ve bu iki albüm, rock camiasının sonra ... -
Bir plak imparatorluğu: Zihni Müzik
Hadise Kadıköy Akmar Pasajı 13 numaralı dükkânda vuku buldu. Ana tanıklık eden müşteri elektrikçi Burak ağzı açık izlemişti. İçeri giren 70 yaşın üzerindeki kibar hanımefendi dükkânın sahibine kendini tanıttı. Dün mesaj atmıştı, kendisine ayrılan kaseti satın alacaktı. Kaset Klips ve Onlar topluluğuna aitti, içinde sadece iki şarkı vardı: 1986 yılında Eurovision’a katıldıkları “Halley” parçası bir yüzünde, arkasında da İngilizce versiyonu. Ödeyec ... -
Ayın Karanlık Yüzü
Plakçı raflarında ya da vitrinlerinde sıklıkla görüyor olmalısınız bu kapağı. Müzikle sıkı fıkı değilseniz bile mutlaka hafızanızın bir köşesinde saklanmış vaziyette duruyor olmalı. Siyah zemin üzerine yerleştirilmiş bir prizma spektrumunun içinden geçen beyaz ışık huzmesinin kırılarak gökkuşağı renklerine dönüşünü gösteren bir grafik... Plağın ismine cismine dair yazı yok. Görsel tasarımcı Storm Thorgerson’un 1963 basımı bir fizik kitabındaki çi ... -
10 kaplan gücünde Ben Caplan
Kahramanmaraş merkezli, 11 ili etkileyen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremler sonucu karşı karşıya kaldığımız acı tablo toplumun vicdan sahibi her kesimini harekete geçirdi. Bu süreçte her ne kadar tüm sanatsal ve sportif faaliyetler durdurulmuş olsa da, onlar da ellerinden geleni yapma mesaisinden muaf değildi. Böylesine kritik bir dönemde rapçisi-metalcisi, cazcısı-türkücüsü, popçusu-topçusu (hatta Metallica’dan Madonna’ya, Karsu’dan Laur ... -
Bir caz yarımadasıydı Ayşe Gencer
2010 yılını vedaya hazırlanırken, insanın kemiklerini sızlatan nemli bir akşamda, Etiler’in o şık restoranlarından birinde, şamdanlarla donatılmış altı kişilik bir masanın etrafında toplanmıştık. Ayşe Gencer çıkacak olan “But Beautiful” albümünün heyecanı içinde davet ederek ağırlamıştı bizi: - “Kapak fotoğrafı ve içindeki yazının hak ettiği telifi ödeyecek kadar param yok. Zaten ne yaparsam yapayım, hakkınızı ödeyemem. Lütfen en azından bu ak ... -
“Bu Düğme Ne İşe Yarıyor?”
- “İniş izni talebiniz reddedildi” dedi kontrolör. İki saattir Murmansk üzerinde daireler çiziyor, ama Ruslar inmesine izin vermiyordu. Kaptan pilotun kim olduğunu bilseydi acaba fikri değişir miydi? Ama nereden tahmin etsin ki dünya çapında bir rock yıldızının ek iş olarak hava yolu pilotluğu yaptığını... Üstüne üstlük uçağın üzerinde “Ed Force One” (*) da yazmıyordu. Geleceklerinden kimsenin haberi yoktu, bu bir konser turnesi de değildi za ... -
Michael Jackson’ın intikamı
Ömrümce intikamına en fazla maruz kaldığım şahsiyet açık ara Michael Jackson. “Thriller” albümünün ortalığı kasıp kavurduğu zamanlarda Fatih’in en büyük plakçısı Azra Müzik’te çalışıyor, geceli gündüzlü müşterilerin karışık kaset siparişlerini dolduruyordum. Önüme gelen listelerde en çok istenen parçalar bu albümdeydi. Nefret eder hale gelmiş, nefretimi alaya çevirmiştim; ancak bu gına getirmekten ziyade serde yatan rokerliğin sonucuydu. Biz uzun ... -
Sokaktaki virtüöz; Burak Deran
Haftada bir vapura binip Kadıköy’e geçmezsem rahat edemem. Beşiktaş iskelesinden PTT’ye giden yolda rastlamıştım ona, rutin Akmar ziyaretlerimden birinde. Metro girişindeki alçak duvarın üzerine tünemiş, ağzında külü uzamış sigara, gözünde güneş gözlüğü; bacak bacak üzerine atarak kucağına koyduğu elektrik gitarla delicesine solo atıyordu. Sıradan bir gitarcı olmadığını metrelerce uzaktan duyduğum seslerle fark etmiştim. Soloyu sonuna kadar dinle ... -
Bizi büyüten plaklar: Black Sabbath “Vol 4”
Postal altında bunaldığımız seksenli yılların ikinci yarısında (Akmar Pasajı efsanesi) Apaçi Ayhan gemilerde makine bölümünde (artık kategorik olarak meslekten silinen) silicilik yapıyordu. İtalya seferinden yeni dönmüştü; son kuruşuna değin plaklara yatırdığı cebindeki paranın son kırıntılarıyla İstanbul’un yabancı plak getiren az sayıdaki dükkânlarını tavaf ediyorduk. Black Sabbath’ın “Vol 4” plağını aldığımız Bülent’in Kalamış Caddesi üzerinde ... -
Garmi Doç (Kırmızı Doç)
Garmi Doç’u (Kırmızı Doç) ilk kez Vova topluluğu 2019 yılında çıkardığı ikinci albümüne isim yaptığında duymuştum. İçinde bu isimde bir de şarkı bulunuyor, sözlerinden de arkasında güzel bir folklorik hikâye barındırdığı hissediliyordu. Duygusaldı, belli ki kırık ve hüzün dolu bir hikâyeydi, sevdiğini güçlükler tahtında alabilmiş yiğit bir adamı anlatıyordu. Arka planında tarihsel ve toplumsal bazı gerçekler vardı. Merakımı cezbetti, bu anoni ... -
Bir yeraltı kültürü askeri Hakan Tamar
Kadıköy’ün ara sokaklarında, bilhassa konser ya da DJ müziği yapılan mekânların kalabalığında muhakkak rastlamışsınızdır O’na. Semtin sınırları dâhilinde yeraltı kültürüne ve müziğine ait ne kadar etkinlik varsa mutlaka oradadır, ya izleyicidir ya da tertiplenen olayda parmağı vardır. Üzerinde sıklıkla siyah bir müzik tişörtü bulunan, yüzündeki çizgilerden iyi huylu olduğu ilk bakışta belli olan uzun boylu, kibar görünüşlü bu yakışıklı adam, yaka ... -
Plaklardaki Kazım Koyuncu
Yaprak gibi titreyen ince vücudu ve uzun bacaklarıyla çok sevdiği İstiklal Caddesi’ni arşınlarken onu görenleriniz çok olmuştur. Yüzünden eksik etmediği ışığıyla gülümserdi hep. “Müzisyenim, sonra bir Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde bir devrimciyim” derdi soranlara, oturup ince bellilere konmuş çaylar eşliğinde iki kelam edenlere. Kanser düşmüştü payına kavanoz dipli dünyanın adaletsiz terazisinden. 25 Haziran 2005 günü amansız hasta ... -
Bir plak kıraathanesi
Plakhane’nin şenlikli yüzü Deniz Bayrak ile tanıştığım anı unutmam mümkün değil. Henüz Kadıköy şubeleri yoktu; ortağı Cafer İşleyen ile iki kafadar, geçinemedikleri müzisyenliği sürdürebilmek için, ellerinde biriken plaklarla, 2011 yılının Temmuz ayında Alman Hastanesi’nin Sıraselviler kapısının karşısındaki sokakta, otoparkın karşısında bir dükkân açmışlardı. İki kattan oluşan bu vagona benzeyen ince uzun mekâna ilk girdiğimde dipteki tezgâhın a ... -
Musikişinas Ahmet
Facebook’ta tesadüfen rastlayınca isim benzerliği sandım. Yıllarca ortalıkta görünmemiş, benim için esrarengiz listesine adı geçmiş bir müzisyenin sosyal medyası olamazdı. Mesajıma yanıt gelince şaşkınlığım daha da arttı. Karşılıklı iki satır yazışmanın neticesi Kalamış’ta bir çay bahçesinin iki kişilik masasında içilen çaylar olmuştu. 1993 yılında (müzik tarihimizin karanlık sayfalarında kaybolup gitmiş, hak ettiği karşılığı bulamamış) “Musi ... -
Küçük Plak Dükkânı
Bademaltı... Moda’ya uzanan tek yönlü minibüs yolu üzerinde, doğramaları yeşile boyanmış o küçük dükkân hiç dikkatinizi çekti mi? Şayet müzikle hele plaklarla ilgiliyseniz çekmiş olmalı, daracık pembe bir binanın sıfır kodlu girişinde ince uzun bir dükkân. Semtin yerlisi buranın eskiden sucu olduğunu biliyor. 2018 Ocak ayından beri plakçı. Adı kapının üzerinden yola doğru uzanan plak biçimindeki tabelada yazıyor: Küçük Plak Dükkânı. Dükkân a ... -
30 yıl sonra Kronik
([email protected]) Kronik topluluğunun 1992 yılında Hades Records etiketiyle sadece kaset formatında basılan “Endless War” albümü, trash-metal tarihimiz açısından halen en iyiler listesinin tepelerinde yer alır. İçindeki bir kaç şarkı bugün türünün bayrak marşı olarak çalınır, söylenir, dinlenir. Kronik Türkçe şarkılarla başlamıştı. Vokal etkileri ve dışarıya açılma hayalleri onları sonradan İngilizce yapmaya itmişti. O zamanlar ço ... -
Plak Candır...
Ekmeğin aslanın midesine indiği günlerde tek derdimiz bu olsun diyenler olabilir. Neticede ekmek değil ama memleketin ve piyasaların küçük bir özeti de plakçılar. Genel tabloya bağlı olarak başta ekonomik çöküntü, yükselen kiralar, peşi sıra döviz kurlarındaki dengesizlik, dövizle peşin al, Türk parasıyla belirsiz bir zamanda sat; liste uzadıkça uzadı, nihayetinde Kadıköy’ün plakçı kalabalığından bir dükkân, sine-i millete döndü. Can Plak işini - ... -
Bir caz kültürü gazetesi
[email protected] O fırtınalı yağmurlu günde, belediyenin bahçesine alınan yeni yerindeki Kadıköy Plak Festivali’nde Outro’nun standında gördüğüm gazeteyi, yüksek sermayeli markalardan birinin reklam amacıyla çıkardı broşür zannettim. Bu devirde başka ne olabilir ki! Yakınlaşınca neredeyse küçük dilimi yutuyordum; tepesinde kocaman Loft, yanında da “caz kültürü gazetesi” yazıyordu. Plakların bulunduğu tezgâhın arka tarafında dikilen ... -
Türkiye’de Bağımsız Müzik
[email protected] Tayfun Polat’ı Akmar Pasajı’nda çalıştığım günlerde tanımıştım. Zihni Müzik’e girip çıkan, tezgâhın önünde müzik muhabbeti koyan o kuşağın kalabalığı arasında özellikle amatör yerli topluluklara ve onların demo kayıtlarını duyduğu ilgiyle dikkatimi çekmişti. Sonradan çalışmakta olduğu Karga Bar’da dinlerken de sıradan herkesin bildiği popüler şeylerden ziyade keşifçi bir anlayışla DJ’lik yaptığına tanık olmuştum. Rast ... -
Sokağın sesi deyip de geçme!
([email protected]) Bana bir mektup (mail değil, mesaj değil) atmıştı, damgalı pullu, 2013 yılında. Cemalini görmeden, huyunu suyunu öğrenmeden satırlarından hissetmiştim; o eski insanlara has manevi değerlerde gizlenmiş bir cevhere sahip olduğunu. Mektubunun konusu “Belagat” adını verdiği ilk albümünü takdim etmekti, ancak içi malını öven cümlelerden değil, insana değer veren öbeklerden oluşmuştu. Şanlıurfa Halfeti doğumlu Sedat A ... -
Daha adil bir dünya için Imagine
Yetmişli yıllara girdiğimizde The Beatles artık yoktu ama üyeleri şöhretin kestiği faturayla yaşamaya mecburdu. George Harrison kurtuluşu meditasyon ve uzak doğu inançlarında bulmuş, Ringo Star alkolik olmuş, evliliğini kaybetmişti. Uyuşturucu batağına saplanan Paul McCartney karısı Linda sayesinde hasarı en az zararla atlatmıştı. Ancak hiçbiri bu diyeti –tahayyül edilemeyecek kadar bir servet yapmasına rağmen- John Lennon kadar ağır ödememişti. ... -
Nejat Toksoy kitabına giriş
Komşum gitarcı İzi Eli anlatmıştı, 1969 yılında izlemiş, annesi Korin Hanım 14 yaşındaki çocuğunun ısrarlarına dayanamayınca elinden tutup götürmüş. Şan Sineması’nda üç topluluk çıkıyormuş. Tüm koltuklar dolu; koridorlara oturanlarla içeride en az beş yüz kişi... İlk topluluk Bunalım çalarken tekrarlayan kirli soundlu ritimler ve canhıraş vokaller yüzünden millet kendini fuayeye atmış ama ikinci çıkan topluluk daha önceden hiç tanık olmadığı ... -
Öteki Cazcı
15 yılı aşkın süredir tanırım. Mülayim ve durgun görüntüsünün altında yatan renkli ve coşkulu karakteriyle kendini ana akımın dışına savurmuş gönüllü bir mülteci bana göre; kalabalığın uzağında, azınlığın da kenarında. Muzip bir zekâya, hüzünlü bir şefkate, üretken bir çalışkanlığa sahip oluşu en büyük hazinesi. Cemaatin ritmine ayak uydurmamış, anafora kapılmamış; bir ağacın dibinde hercai bir türkü tutturmuş. İnce sazdı, kaba sazdı derken şimdi ... -
İnsan ve Mösyö; Hasan Saltık
Kalan Müzik’in kurucusu Hasan Saltık 30 yıllık dostumdu. Yakın çevresi ona Mösyö diye hitap ederdi,1964 Tunceli doğumlu bir dedeydi. Genç yaşta vefat haberi geldiğinde evrenin aritmetiğinde bir hesap hatası oluştuğunu düşündük ya da tarihin çarklarından birinin kırıldığını. Gerçi sağlığını tehdit eden tehlikelerin Mösyö için işine verdiği ehemmiyetin ve gösterdiği hırsın bin ışık gerisinde kaldığını onu yakından tanıyanlar olarak çok iyi biliy ... -
Ateş Suyu yeniden…
Whisky topluluğunun 1993 tarihinde çıkardığı “Ateş Suyu” adlı ikinci albümünün hazin bir hikayesi var, bir o kadar da önemli. Müsaade buyurursanız önce hazin tarafına kısaca değineyim, ardından önemli kısmına geçeyim. Whisky, Doruk Onatkut’un stüdyosunda bu albümün kayıtlarına girdikten hemen sonra, 17 Mayıs 1993 tarihinde kurucu üye gitarcı Kamil Özaydın henüz 36 yaşındayken vefat etmişti. Kamil sadece dört parçada yer alabilmiş, topluluğun i ... -
İstanbul Piyano
Müzik sevdalısının başının üzerinden bir çatı daha uçtu; Kadıköy İş Merkezi’nin davetkar mağazası, roker camiasının kutsal mabetlerinden İstanbul Piyano, Nisan başında kepenk indirdi. Kapatma fikri iki yıl önce -salgından önce- oluşmuştu. Masraflar artmış, e-ticaret büyüdükçe fiziki satış bitme noktasına gelmişti. Ayrıca ithalatçıların kar marjlarını arttırmaları, yoldan geçen vatandaşa toptancıya verdiği fiyattan mal satmaya başlamaları denge ... -
Sıyrılıp Gelen Plaklar; Grup Yorum
Daha önce onları hiç plaktan dinlememiştik; geçtiğimiz haftalarda Kalan Müzik iki Grup Yorum albümünü birden ilk kez plak olarak bastı. Biri topluluğun ilk albümü “Sıyrılıp Gelen”, diğer ise ikinci çalışma “Haziranda Ölmek Zor / Berivan”. İlk albüm 1987 yılında Taç Plak, ikincisi ise 1988 yılında Barış Plak etiketiyle yayınlanmıştı. Aslında bu iki albüm yapıldığında Kalan Müzik henüz kurulmamış, Grup Yorum ile Kalan Müzik’in sahibi Hasan Saltı ... -
Yarım asırlık başyapıt: “Aqualung”
Tamı tamına yarım asır evvel, 1971 yılının Mart ayında dünya gençliğinin kulaklarında düğünler yapılırken, memleketimizdeki insanların yüreklerinde cenazeler kalkıyordu. TİP ile, DİSK ile, Dev-Genç ile, 15-16 Haziran’lar ile yükselen sınıf mücadelesinin, hak ve özgürlük arayışındaki emekçinin önü Genelkurmay başkanı Memduh Tağmaç’ın liderlik ettiği bir darbeyle kesilmiş; müteakip günlerde cemseler, subay postalları, jandarma dipçikleri sokağa ... -
Blues’un modern Zeyna’sı
Bir plak uğruna Beyazıt Meydanı’nda, Narmanlı Han’da, Akmar Pasajı’nda toplandığımız günlerde, büyüklerimiz caz, progresif rock ve blues; yeni yetmelerimiz ise punk, metal, new-wave ve rap dinlerdi, genelde. Güncel müziklere eğilen abiler ise nadirdi; parmakla gösterilirler ve hep hararetli tartışmaların ortasında kalırlardı. Bir diğer genel istatistik de bu kalabalığın içinde yok denecek kadar az kadının varlığıydı. Hele hele blues müziğiyle bir ... -
Çatı İsmail
Kadıköy’ün roker kültürünü son damlasına kadar içmiş güzel insanlarındandı Çatı İsmail (Taşbiçen). Yaşamı boyunca müzik uğruna türlü çileyi çekmiş karıncaezmez kişilikti. Gemlikli yedisi erkek sekiz çocuklu bir ailenin 1961 İstanbul doğumlu çocuğu; baba demirci ustası, anne ev kadını. Müzisyenliği de vardı, ilkokulunun bando takımından. Bir dönem Nükhet Duru, Çelik, Düş Sokağı Sakinleri’ne perküsyon çalmıştı. Eski tüfek sağlam rokerdi; upuz ... -
Metalium’un ikinci baharı
Babajim’in (*) zilini çaldıklarında açıkçası tedirginlerdi. Gençliklerinin baharında ayrı düştükleri müzik aleminin şimdi ne durumda olduğuna dair fikirleri sınırlıydı. Zaten o zalim şartlar değil miydi, onları canları gibi sevdikleri müzikten yıllarca uzak tutan. 25 yılın ardından çıkaracakları üçüncü albümün planını yaparlarken, akıllarına eski dostlarının çalıştırdıkları stüdyo gelmişti. En azından kendi imkanları ile yapamayacakları vokalleri ... -
Albümler ve kişisel hikayeler
Yıl 1995... Henüz “Bismillah” diyemeden 11 Ocak tarihinde (günler evvel Taksim’de bir otelin pastanesine konulan bombanın patlamasıyla yaralanan) Onat Kutlar katledilmiş, komşu masasında oturan Cüneyt Cebenoyan dostumuzun ablası Yasemin de aynı saldırıda hayatını kaybetmiş; yeni yıl geleceği belirleyecek olaylar zincirinin ilk halkasıyla açılmıştı. Unkapanı’nda son günlerimdi. Raksotek’in çarşıdaki merkezinde mutsuz bir biçimde çalışıyorken ... -
Türkçe Rap: Nereden nereye!!! (2)
İnkâra hacet yok; içi boşaltılmış rap müziği her ne kadar isyankâr görünse de, şimdi sistemin ve müzik endüstrisinin en önemli parçası. Çünkü müzik piyasasını önemli oranda domine ediyor. Ancak bu tablodan rap müziğinin pıtrak gibi belirdiği, birdenbire yükseldiği; nihayetinde herkesin birdenbire rap dinlemeye başladığı sonucu çıkarılmasın. Rap müziğinin endüstriyi domine edişinde, bir zamanlar reşit olmayan dinleyicilerinin artık hayata atılm ... -
Türkçe Rap: Nereden nereye!!!
Nereden nereye! Gün gelecek pop müziğin zirvesinde gezinen isimlerin sahne aldığı Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu’nda rap konseri olacak deseniz, kim inanırdı? İnanmayanların inadını 2 Eylül 2020 tarihinde, bir çarşamba akşamı Gazapizm kırdı. Burada daha önce birkaç rapçi bazı konserlere konuk olmuştu ama bu seferki başlı başına bir konserdi ve hem de öyle sıradan bir prodüksiyon değildi. Birer koltuğun boş bırakıldığı oturma düzen ... -
Metal ruhuna giriş: “Back in Black”
[email protected] Covid-19 virüsü taşıyan birine karşı sosyal mesafenizi korumanız, inanın bu albümü almış ya da dinlemiş birilerinden uzak durmanızdan çok daha kolaydır. Maskeniz virüsten koruyabilir, ama bir yerde bu albüm çalıyorsa, kullanacağınız hiçbir kulak tıkacının size faydası olmayacaktır. En çok satan albümleri oluşunu bir yana bırakın; AC/DC’nin bundan 40 yıl önce (25 Temmuz 1980 tarihinde) çıkan sekizinci albümü “Back i ... -
Gramofon Baba
Kapalıçarşı’ya Fesçiler kapısından girdiğinizde sizi karşılayan daracık Lütfullah Sokak’ın kakafonisi içinde, kulak kesilirseniz derinden kırık dökük ve cızırtılı melodiler duyarsınız. Takip etmeniz halinde bu eski zaman sesleri sizi geçmişse davet eder. Giderek artan seslerin ucunda, küçücük bir kapı açılır ve neredeyse üç dört metrekare tarih kokan bir dükkân alıverir sizi içine. Metrekaresi küçük, ama dünyası büyük bir dükkân. Girince sağda ... -
Bedava Müzik
MSG’den (Musiki Eserleri Sahipleri Grubu Meslek Birliği) gelen bir elektronik posta çıkardıkları bir kitabın basın tanıtımı için 19 Şubat akşamı biz “değerli basın mensupları”nın müzikle ilgili olanlarını Cezayir Apartmanı’na davet ediyordu. Kasvetli ve yağmurlu bir günün kuyruğunda, tarihi apartmanın arka bahçeye açılan alt katında bir düzine insandan fazla olmamamıza karşın, karşılayanlar arasında MSG yönetim kurulu başkanı Candan Erçetin ve ya ... -
Çağlan’cı Metal
[email protected] Hendeseden anlamam ama hayırlı insanı gözünden tanırım. Peşrev Çağlan Tekil ile başlamamış olabilir, ama taksime onunla geçilmiş, memleketin metal müziği adeta assolist mertebesine yükselmişti. Müsaadenizle tersten telaffuz edeceğim; konunun açıklığa kavuşması açısından daha aydınlatıcı olacak: Çağlan metalci değildi, metal müziği Çağlan’cıydı. Çağlan “metalci” kafa kağıdıyla o kadar özdeşleşmişti ki; bu özdeşlik ... -
Derviş Taci
Yağsız menteşeleri gıcırdayan kapı aralandı, içeri sarkık bıyıklı, kabanlı iki iri kıyım adam süzüldü. Piyanonun başına henüz oturmuş uzun ince çocuğu kantinden beri izlemiş, koridor boyunca uzanan dersliklerden birine girdiğini görünce, sağı solu keserek arkasından damlamışlardı. Beethoven’ın yedinci senfonisinin ikinci bölümünü etüt eden genç kafasını kaldırdığında, adamlar elleriyle bellerini sıvazlayarak dolu olduklarını hissettirdiler: - ... -
Sanat müziğimizde ilk gitarcı: Yücel Deran
Ahizenin ucundaki yabancı Yücel Deran’ı istiyordu. Evde olmadığını söyleyen annesine şu notu bırakmıştı: - “Luna Park’tan arıyorum. Bir geliversin buraya, Osman Kavran Bey görmek istiyor.” Notu aldığında kendisine iş vereceklerini kestirmişti, ama sonradan olacaklar tahminlerinin ötesindeydi. Karlı bir kış günüydü, apar topar gitti, patronun yazıhanesine çıktı. Katıksız Laz şivesiyle konuşan Osman Bey: - “Bizim daimî sazımız ol, yakında ... -
Akmar Pasajı (3)
([email protected]) Akmar Pasajı’nda kıştan sonra bahar havası esiyor, karanlık koridorda birbirlerine yaslanarak duran selamsız dükkânların yüzünde pastel rengi çiçekler açıyordu. Kısa bir süre evvel yarısı boş, diğer yarısı da örümcek ağlarına bedelsiz kiralanmış dükkânlardan oluşan pasajda, hiç boş dükkân kalmamıştı; bir zamanlar her biri çerez fiyatına kiraya verilirlerken, artık yüksek hava paralarına gidiyorlardı. Birkaç kuşa ... -
Akmar Pasajı (2)
Akmar Pasajı tarihinde kritik virajlar, toplumsal gelişmelerin kırılma noktalarının seyrine paralel dönülmüştü. Bunlardan ilki, doksanlı yılların ilk dilimine denk gelmişti. Pasajın ilk 10 yılı, gelecekteki şaşaalı ve çalkantılı günlerine göre hayli olağan ve sıradandı. Sürprizsiz bir esnaf resmigeçidine ev sahipliği yapan pasaja, bu zaman zarfının son devresinde 13 numaraya Laterna adında bir plakçı dükkânı açılmış; pasaja ayak basanların ail ... -
Akmar Pasajı (1)
İki kısa merdivenle iki sokağı birbirine bağlayan, yolu kısa ama hikâyesi kocaman bir dünya… Bazen bir arı kovanı kadar işlek ve yaşam dolu, bazen de insan ruhu kadar yalnız ve karanlık. Kesin olan şu ki, muhitin, kentin, belki de memleketin en benzersiz koridoru… Bugün Akmar Pasajı olarak bildiğimiz yerin evveliyatı, köklü bir aile tarafından temelleri atılmış bir okul. Akdik ailesinin kökü Gümüşhane’ye kadar uzanıyor. Söz konusu ilk adımın s ... -
Plakçı Zülfü
Kadıköy’ün plakçı kalabalığında diğerlerine pek benzemeyen bir sima var. Fotoğrafa zaten ucundan ilişmiş; arkada, kenarda eğreti duruyor, her an kaçacakmış gibi… Ak düşmüş sakalı, sigaradan sararmış bıyıkları, üstleri açılmış saçları ve derin bakışlarıyla esnaftan ziyade modern zamanların dervişlerine benziyor. Bu nevi şahsına münhasır karakter, Caferağa Mescidi Sokak’ta bulunan 70’ler 80’ler Plak Cafe’nin sahibi Plakçı Zülfü’den başkası d ... -
Ritmo Ersin
[email protected] Akmar Pasajı’na ayak bastığımda, o çalkantılı zaman dilimine tanıklık edecek tüm şahıslar yerini almıştı. Villa Kafe siyah tişörtlü ergen metalcilerle dolup taşıyor, benim de çalıştığım Zihni Müzik, Apaçi Ayhan’lı Atlantis, metal mabetleri Hammer Müzik ve Saadeth, tişörtçü Pirene yeni atıldıkları ticaret hayatına ayak uydurmaya çalışıyor, Tualsan ise resim dünyasını pasaja çekiyordu. Çaycı Ali Bey, tuvaletçi Ali Abi, ... -
Hepimize kapak olsun…
Ağzını mağara gibi açmış, pörtlemiş gözlerle resmin dışına doğru korkuyla bakan suratın, kısa bir süre sonra duvarlarımıza poster, ilerleyen hayatımıza da kapak olacağını henüz kestirememiştim; onu ev eşyalarıyla dolu berbat bir dükkânda ilk kez gördüğümde. Üzerinde herhangi bir yazının olmadığı kapak açıldığında, adamın kulağı dalga dalga yayılıyor, insanın başını döndüren bir girdap oluşturuyordu. Otuz bire altmış iki ölçülerindeki bu kırmızı v ... -
Caz plaklarının kuyruklu yıldızı: Kind Of Blue
([email protected]) Müzik albümleri hakkında abartılı övgülere çokça rastlamışsınızdır. Bazen eser sahibini bile rahatsız edecek derecede ifrata kaçar, eserin asıl anlaşılması gereken tarafının arka plana düşmesine neden olur. Hakkında yapılan övgülerin hiçbirinin yersiz olmadığı çok az sayıda eser varsa, bunlardan biri de kesinlikle “Kind Of Blue”. Ancak değerlendirmeler karşısında “eleştirmenler hakkımda ister iyi desinler, ister ... -
Bizim Cazcı Kardeşler
Antay Kardeşler’i yıllardır caz konserlerinde görürdüm, ellerinde fotoğraf makineleri, kelebek gibi uçar, arı gibi çekerlerdi. Dikkatimi çeken özellikleri işlerini mümkün olduğu kadar sanatçıyı ve izleyiciyi rahatsız etmeden yapmaya çalışmalarıydı. O yüzden de konserden önce nerede olacaklarını titizlikle saptıyorlar, çalgıların yerine göre pozisyon alıyorlardı. Onlara uzaktan beslediğim sempati, Enka’da izlediğimiz The Bad Plus Joshua Redman ... -
Bir Minimo vardı…
Bir Minimo vardı, Kadıköy’de, Serasker Caddesi, numara 69… Avuç içi kadar bir dükkân, üç kişi ayakta zor sığar, ama içine dünyanın müziği doldurulmuş. Daracık tezgâhın arkasında dükkân kadar ufak, boncuk bakışlı, güler yüzlü, konuşkan bir adam. Adı Manuk Ohanoğlu. Dükkânın tam adının Minimo Nostalji Müzik, sahibinin de Manuk olmasına karşın her ikisi de tanıyanları tarafından tek bir isimle anılmış: Minimo… Minimo adının müsebbibi Sad ... -
Bir Kurt Cobain tişörtü
([email protected]) Geçen hafta büyülendim! Dünyanın en ünlü markalarının birinin Beyoğlu’ndaki iki katlı kocaman mağazasında. Giriş katı kadın, yürüyen merdivenle inilen alt kat erkek. Her iki katta da ikişer kasa, önlerinde kuyruk. Sekiz on parçadan aşağı alan yok, tamamı Arap turist. Bu kuyrukta yaklaşık 20 dakika sıra beklememin nedeni bir Kurt Cobain tişörtü. Üstelik Terkos Pasajı’ndan aldıklarımdan yaklaşık beş kat pahalı. ... -
Plakçı Hamit
[email protected] Filmin sinema sanatı açısından değeri bir yana, doğurduğu sonuçlar itibarıyla, Issız Adam ile ilgili düşünceler genelde olumlu değildi, müzik camiasının plak toplayıcıları arasında. Başta gelen nedenlerden biri, günübirlik hevesle kendini modaya kaptırarak plak alan bir kuşağın türemiş olması, beraberinde de bilhassa yerli plaklar hakkında cehaletin ve fiyatların tavan yapmasıydı. Kısa zaman içinde plak müşteriler ... -
Gülhane sapığının ölümü
([email protected]) Doksanlı yıllarda Kadıköy Akmar Pasajı’ndaki Zihni Müzik’te çalışırken, en çok sattığımız CD’lerden biri The Prodigy topluluğunun “Music for the Jilted Generation” albümüydü. Hangi tür dinliyor olursa olsun, ister metalcisi ister hip-hop’çısı, ister elektronikçisi; herkes için topluluğun solisti ve dansçısı olan Keith Flint, doksanlı yıllarımızla özdeşleşmiş, döneme damgasını vurmuş birkaç müzikal figürden biriydi. ... -
Soyadın Kaynatan olsun
([email protected]) Atatürk’ün vefatına kadar en sık ayak bastığı yerlerden biri Yalova’nın Termal ilçesi. İlk kez 1927 yılında buraya geldiğinde “burası geleceğin su şehri olacak” demiş, 1929 yılında verdiği bir talimatla da Termal Atatürk Köşkü’nün yapımına başlanmıştı. İki katlı ahşap köşk Hakkı Eldem tarafından 38 günde tamamlanmıştı. 1930 Haziran’ında bulunduğu bir ziyarette köşkte çalışanlar, yandaki çınar ağacının dalının köş ... -
Çeyrek asır sonra…
([email protected]) Ankaralı rock metal topluluğu Dr. Skull’ın doksanlı yılların ilk yarısında kaset olarak çıkarmış olduğu üç albümün, (CD ve plak formatı da dâhil edilerek) yeniden basılma işi tam bir yılan hikâyesine dönmek üzereydi ki, devreye metal müzik hacısı Çağlan Tekil girdi. Bu plakların basılması için 2017 başlarında bir girişimde bulunulmuş, yazar çizer camiasından tanıdığımız, sevdiğimiz bir dostumuz düğmeye basmış, p ... -
Kadıköy Plakçıları
([email protected]) Plaklar evlerden kovulalı birkaç yıl olmuştu. Kaset halen nefes alsa da, modaya ayak uyduran zamane gençliği müzik arşivini tercihen CD formatında genişletiyordu. Doksanlı yılların ikinci yarısında Akmar Pasajında Zihni Müzik’te çalışıyordum. Saatler sekize yaklaşırken, biranın son fırtını çektiğimiz gibi dükkânı kitler ve vapur iskelesinin yolunu tutardım. Herkesin evine çekildiği ya da çoktan Beyoğlu’nun yolunu ...