-
Cem Adrian’ın mücevherleri
“Türkiye’nin her şehrine gidip konser veren sanatçı kim?” diye sorsam, çoğu kişinin aklına eminim en göz önündeki isimler ya da gruplar gelecektir ama öyle değil. O sanatçı Cem Adrian. (Grup ise Pinhani.) Yıllardır il il gezen ve ülkede en çok konser veren isimlerden biri kendisi. Performans takvimine sadece bakarken bile başınız dönüyor, öyle bir yoğunluk söz konusu. Kimselerin gitmediği ya da teknik sebeplerle gidemediği pek çok şehirde şarkıla ... -
Sinan’ın dünyasından dökülen türküler
Tanıdığım en üretken müzisyenlerden biri Sinan Kaynakcı. Kurucusu olduğu Pinhani ile birlikte 2000’lerin ilk yarısından beri müzik sahnesinde. Türkiye’yi karış karış geziyorlar, samimi müzikleri ve tavırlarıyla tanınıyorlar, sadık dinleyicileri var. Birlikte çok seferler sahne aldığımız, yollara düştüğümüz ve hatta Kadıköy mekanlarında çay içip sohbet ettiğimiz için dostluklarına ve müzikle olan ilişkilerine yakından şahit olmuş biriyim. Sinan’ın ... -
Müzik haberleri arasında yolculuk
Yine kara haberlerin, gündemlerin ortasında yazı yazmaya çabaladığımız bir hafta… Bilgisayarın daha doğrusu telefonun başındayım. Uçaktayım. Telefonumu yan çevirip önümdeki açılır kapanır masaya koydum, mini bir bilgisayarın başındaymışım gibi küçük dijital harflere basıp bu yazıyı tamamlamaya çalışıyorum. Sabiha Gökçen’e giden metrodan havaalanındaki güvenlik sırasına kadar neredeyse her yerde tek kişi konuşuluyor: Narin. Yeni gelişmeler var, in ... -
Hiçbir şey erken ölüm kadar rahatsız etmiyor
Bazen gecenin bir vakti, ruhum sıkkın olduğunda ve uykuyla sonu gelmeyen bir kovalamaca oynadığımızda aklıma bir cümle gelir: “Hiçbir şey gece kadar rahatsız etmiyor.” Havanın karanlığı içiminkine eşdeğerdir ve bir an önce sabah olsun da aydınlık gökyüzü içimi ferahlatsın diye beklerim. “Hiçbir şey gece kadar rahatsız etmiyor.” Türk rock müzik sahnesinin en kendine has gruplarından Replikas’ın sözleridir bunlar. 2005 tarihinde yayınladıkları Avaz ... -
Sahnedeki sanatçıya neden şişe fırlatılır?
Son vaka 6 Temmuz akşamı yaşandı. Cem Adrian, Van Atatürk Kültür Parkı’nda binlerce kişinin önünde şarkısını söylerken yüzüne dolu bir su şişesi fırlatıldı. Yanağına isabet eden şişeye rağmen şarkısına devam eden Cem, saldırının ardından “Elimdeki gülü az önce pet şişe atan dostuma armağan ediyorum. Siz iletirsiniz ona, bayağı çalışmış olmalı çünkü hedefi tam doğru vurdu” diyerek durumu nazikçe yönetti ve konser sonrasında da Instagram hesabından ... -
Müzik yaşta mı başta mı?
Geçen cumartesi Kadıköy Barlar Sokağı’ndaki Bina’da genç bir kadın yanıma yaklaşıp “Melis Hanım merhaba, sizi lise yıllarımda çok dinledim” dedi tatlı bir şekilde. Teşekkür edip “E dinlemeye devam edin, konserlerime gelin” dedim. “Tamam” dedi, “geleceğim.” Bu karşılaşma bana kısa bir süre önce başka bir dinleyiciden gelen bir mesajı hatırlattı: “Yaş 40, hala üçnoktabir dinliyorum…” Bu cümleyi ilk okuduğumda tam olarak anlayamamıştım. Yani 40 yaşı ... -
İkinci İnönü dönemi başlıyor!
Bu başlık size tarih kitaplarını hatırlatmış olabilir ama konumuz tarih değil. Beşiktaş’ın 1947’de inşa edilen yuvasından bahsediyorum ama konumuz futbol da olmayacak. Bu yazıda stad konserlerinden ve başlıkta da belirttiğim gibi bir tür geri dönüşten söz edeceğim. Ama neden ikinci? Bunu hatırlamak ya da yaş olarak o dönemlere yetişmediyseniz öğrenmek için birinci döneme dönelim. “Futbolla müziğin kesiştiği yer neresi olabilir?” diye sorsam, p ... -
Bir ilk konser, bir ilk albüm ve plakların bayramı
Bugün 19 Nisan. Ben size bu yazıda 17, 18 ve 20 Nisan’dan bahsedeceğim. Kronolojik olsun, önce 17 Nisan’a gidelim. Görkem Karabudak, şubat ayında yayınladığı ilk EP’si Kontra’nın ilk konserini Babylon’da o akşam verdi. Multi-enstrümanistliğini ve vokalini ayrı, sohbetini muhabbetini ayrı sevdiğim bir isim Görkem. Onu uzun yıllar Çilekeş’in vokali olarak dinledik, grubun dağılmasının ardından Kara Orkestra ve Bubituzak’la çalışmalar yaptı, Gaye Su ... -
Evimiz oldun ve bizi büyüttün, hoşçakal Babbo…
Bağdat Caddesi’nde, ona paralel devam eden ve dik inen sokaklarda cafe, restoran ve barlar mantar gibi çoğalmadan önce, yani 12 sene evvel, Çiftehavuzlar’da bir pizzacı-bar açıldı. Masal anlatır gibi başladım söze ama düşününce, o günler artık gerçekten bir masal gibi geliyor. Ülke, şehir, ilçe, semt, iklim, bizler… Sadece 12 yılda bile o kadar çok şey geri dönüşü olmayacak şekilde değişmiş ki… Müzisyen ve turizmci Erkin Peprek, Ekim 2012’ ... -
Deniz Tekin’den cesur veda
Geçen salı akşamı telefona uzandım, Instagram’ı açtım ve karşıma inanamadığım bir paylaşım çıktı. Şarkılarıyla milyonlarca kişiye ulaşan genç müzisyen Deniz Tekin, müziği daha doğrusu müzik sektörünü bıraktığını açıklıyordu. “Sevgili dinleyici” diye başlıyordu sözlerine, “2015-2024 arası süren yolculuğun jübilesi Dorock XL konserimiz oldu. Bu süreçte müzik içinde defalarca düştüm ve kalktım, hayat indi ve çıktı, bu sefer indiğim yerden başka bir ... -
Kesin bilgi: Her şey Spotify dinlenme sayısı değil!
3000 kişi! Beş yıldır hiç konser vermeyen, yeni bir şarkı yayınlamayan Gevende’yi geçen haftaki Zorlu PSM konserinde izleyen dinleyici sayısı bu. Küsuratı da var. Müthiş bir katılım. Dijital dünyadaki rakamların gerçek hayatla bağının ne kadar yanıltıcı olabileceğini gösteren çok da iyi bir örnek aynı zamanda. Gevende’nin adını ilk kez 2005 yılında duymuştum. O seneki Roxy Müzik Günleri’nde jüriydim, finalistler arasında yer alan grup sahneye ... -
Yeni yıl dileğim: Şebnem Ferah ve Özlem Tekin müziğe geri dönsün
Geçen hafta Aleyna Tilki’nin bir videosu müzik sektörünün ortasına bomba gibi düştü. Sözlerime Uçan Kuş magazin ağzıyla başlamak istemezdim ama Tilki’nin sözleri gerçekten benzerine daha önce rastlanmamış derecede açık, isyan dolu ve hatta küfürlüydü. 2000 doğumlu genç şarkıcı Instagram videosunda, sahneye çıkmasını engelleyen, konserlerini iptal ettiren isimler olduğunu söylüyordu. “Bu sektör beni o kadar çok yordu ki… Şarkı söylemeyi çok özl ... -
Teşekkürler Matthew Perry, kıymetli bir dosttun
Bugün, biraz önce Instagram’da Jennifer Aniston’ın Matthew Perry ile ilgili paylaşımını okudum ve içimde büyük bir heyelan oluştu. Konuya hakim olmayanlar için kısaca açıklamam gerekirse… 1994-2004 yılları arasında yayınlanan, tüm dünyada izlenme rekorları kıran, televizyon tarihine sadece oyuncuları, senaryosu, replikleri, sunduğu New York atmosferi ile değil, kamera önünde ve arkasında benzerine az rastlanacak türde bir dostluk bağıyla geçen Fr ... -
Bir hafta sonunu kasıp kavuran grup: ENGIN
Sonbahar sezonunun kültür-sanat açısından son derece hareketli başladığından söz etmek üzere yazıya başlamıştım ki, Türkiye’de üç günlük ulusal yas ilan edildi. Gazze’de yaşananlar öyle vahim boyutlarda ki, yazılıp çizilen her şey eksik kalıyor. Olan her zamanki gibi masum çocuklara, insanlara oluyor ve yıllara yayılan, maalesef hiçbir zaman da tamamen sona ermesi mümkün görünmeyen bir savaşta acılara yeni acılar ekleniyor. Tüm bu kaosun içeri ... -
Güle güle Erekli-Tunç, görüşmek üzere Vintage Records
Moda’nın müzikle bağlantılı en önemli simgelerinden biri kapılarını sessizce kapadı, diğeri ise gelecek ay -yeni yer bulunduğunda tekrar açılmak üzere- kapanmaya hazırlanıyor. Aslında kurucularının karakterini düşününce bu sessiz gidişler çok da anlaşılır bir zemine oturuyor ve şaşırtmıyor ama ben yine de sessizliği kırıp Kadıköy’ün bu önemli simgelerini yerim yettiğince yazmak istiyorum. Bahsettiğim yerler Erekli-Tunç Ses Kayıt ve Vintage Rec ... -
Evimizde bir anı: Toto Cutugno
Babam, 20’li yaşlarının başında iki senesini İtalya’da geçirirken, ileride doğacak çocuklarının müzik kültürünü temelden etkileyeceğini elbette bilmiyordu. O 1963-1965 yılları arasında izlerini hiçbir zaman unutmayacağı bir kültürle tanışırken, aynı dönemde İtalya’da ve dünyada ileride “duayen müzisyen” olarak anılacak yeni cevherler ortaya çıkıyordu. Babamın 1960’larda edindiği bu tecrübe, seneler sonra kendi evinde çokça İtalyan müziği çalmasın ... -
Yabancı konserler bir bir iptal, sektör tedirgin
Normal şartlarda bugün yani 28 Temmuz Cuma günü, dünyanın en benzersiz gruplarından biri KüçükÇiftlik Park’ta büyülü bir performansa imza atacaktı. “Büyülü” detayından eminim çünkü grubu 2008 yılında Belçika Rock Werchter’de, akşam olmasına rağmen hala kararmaya niyeti olmayan mavi-pembe bir gökyüzünün altında binlerce kişiyle beraber izlemiştim. Sigur Ros’un müziği böyle bir etkiye sahipti. Hayatımda şahit olduğum en iyi konserlerden biriydi. ... -
Artık seçimin s’sini duymak istemeyenler toplansın!
Bir seçim daha bitti. “Bir sonraki seçime kadar biraz olsun soluklanabiliriz” diye hayal kuranlara yanıt 31 Mart 2024’ten geliyor çünkü o gün de yerel seçimler var. 10 ay sonrasından bahsediyoruz ama zaman göz açıp kapayıncaya kadar geçtiğine ve hazırlıklar da birkaç ay öncesinden başladığına göre, nasıl olduğunu bile anlamadan bir seçim maratonuna daha gireceğiz. Hani lunaparkta deliklerden çıkan köstebekleri kafalarına vura vura geri sokma oyun ... -
Başımıza şarkı yağıyor, şemsiyeleri kapatın
Bu yazıyı hayatlarımızın artık “kader anı” olarak kabul edilen o tarihe yani 14 Mayıs’a bir hafta kala yazıyorum. Sohbetlerimize ve WhatsApp gruplarımıza yarı şaka-yarı karamsar tonlarda sıklıkla düşen, “Olmadı yüzerek Yunanistan’a…” “İlk uçakla Avrupa’ya…” cümlelerine karşı “Her şey çok güzel olacak” ve “Birleşe birleşe kazanacağız” cümlelerinin sarf edildiği bir dönemde; hislerin, fikirlerin ve akılların birbirine karıştığı, yine karmaşık, yine ... -
Nisan sadece baharı getirmiyor
Zor bir hafta oldu. Olmaya da devam ediyor. Beklenmedik haberlerin en kötülerinden biriyle, ani bir kayıpla hayatlarımız, sektörümüz alt üst oldu. 1987’den beri dergilerde, gazetelerde yazan, çok çeşitli mecralarda yöneticilik ve danışmanlık yapan, konserler düzenleyen, projeler üreten müzik insanı, gazeteci, yazar, psikolog Tolga Akyıldız’ın pat diye bu hayattan gittiğine şahit olduk. Şu an bu yazıyı, “Hadi ama bir şeyler yemen lazım” diyerek ... -
Müzikle sonsuz dayanışma
6 Şubat depreminin ardından Türkiye’nin her köşesine hakim olan dayanışma ruhu müzik sektöründe de dalga dalga yayılıyor. Felaketin ardından göz yaşartıcı bir azimle seferber olan halkın ve duyarlı kuruluşların yardımları bölgeye ulaşırken müzisyenler, organizatörler, mekanlar ve müzik emekçileri de düzenledikleri konserlerle destek toplamaya devam ediyorlar. Benim şahit olduğum ilk adım, bir konserine de dahil olduğum #herbiletbirgelecek olu ... -
“Bugün canım yazı yazmak istemiyor”
Çetin Altan’ın 28 Nisan 1960’ta ülke kaynarken kaleme aldığı köşe yazısı şu cümleden ibaretti: “Bugün canım yazı yazmak istemiyor.” Başka hiçbir şey yoktu köşesinde. Öyle bir yılgınlık, öyle bir tükenmişlik, memlekette olanların ruha kazınmış yarası… 63 yıl sonra aynı duygudayım. Ne yazacağımı bilemeyerek bilgisayarın başına oturdum. Nereye gideceğimi bilmiyorum. Pazartesi sabaha karşı ülke tarihinin en büyük afetlerinden birini yaşadık. Ve üz ... -
Hayko & Jekyll & Hyde
Bundan birkaç hafta önce, salondaki kanepede bilgisayarıma gömülmüşken birden komşunun televizyonundan Fatih Altaylı’nın sesinin geldiğini duydum. Bu durum, ya kulaklarımın çok iyi duyduğunun ya da evin duvarlarının ince olduğunun bir göstergesi olabilir bilmiyorum ama o an bilgisayarda her ne yapıyor isem bırakıp hemen BloombergHT’yi açtım. Bu acele davranışımın ilk iki sebebi, mesleki ve kadınsal bir meraktı. Şöyle ki, 25 Ocak’ta Fatih Altaylı ... -
Garip bir yeni yıl yazısı
“İyiyim. Hayır değilim. Her şey çok güzel olacak. Yok olmayacak. Her inişin bir çıkışı var. Bu inişin sonu yok.” Bunlar Türkiye’de yaşayan sıradan bir vatandaşın bir gün ya da bir hafta içerisinde aklından geçirdiği cümlelerden bazıları. Ve hatta sokağı dinleyen ve izleyen, sosyal medyayı takip eden herhangi biri, yukarıdaki gelgitlerin insanların düşünüp hissettikleri yanında son derece çocuk masalı tonunda kalacağını da biliyor. Sosyal medy ... -
Gülmeye ihtiyacınız var mı?
“Gülmeye çok ihtiyacım var.” Bu cümleyi kuran en az üç kişiyle birlikte aynı mekânda, Kadıköy Barlar Sokağı’ndaki BKM Mutfak’ın üst katında, İstanbul Komedi Festivali kapsamında sahneye çıkan Yaprak Ünver ve Selin Dilmaç’ın gösterisindeyim. Sahneye çıkar çıkmaz yönelttikleri, “Kimlerdensiniz? Buraya niye geldiniz?” sorularına alçak ya da yüksek sesle verilen cevaplar sanki ortak bir ezberden çıkmış gibi: “Çünkü gülmeye çok ihtiyacımız var.” Ülke, ... -
Nasıl geçti haberli, habersiz, çabuk ve eşsiz
Bundan yaklaşık üç ay önce Babylon’dan 28 Ekim için konser teklifi geldiğinde kısa süre içerisinde bir şey fark ettim. Ekim 2022 sahneye çıkışımın 20. yılıydı. Aslında baştan alayım… Matematiğim ve zamanın ilerleyen bir şey olduğunu kabul etme duygum o kadar kötü ki, ilk hesapladığımda 10 yıl geçtiğini sanıyordum. Bunun müthiş bir kutlama vesilesi olacağını düşünüp çevreme heyecanla, “Tam 10 yıl geçti inanabiliyor musunuz? Konserde 10. yılımı kut ... -
Büyüleyici bir eski koku: Kemancı
Tam güvenebilir miyim bilmiyorum ama ölürken hayatımın gözlerimin önünden geçeceğine dair bir ihtimal var. Gerçekleşecek mi? Henüz bilmiyorum. Ama eğer mümkünse, yani gözümden anlar geçecekse, o karelerden biri kesinlikle benim için 90’ların ortasında Beyoğlu’nda, Sıraselviler Caddesi’nde ilk kez Kemancı’ya girdiğim gece olacak. Reşit olmadan çıkmaya iznimiz olmadığından, reşit olmadan kaça göçe Kemancı’ya, hem de Köprüaltı’na giden çok sevdi ... -
Tamirciiii muslukçuuuu!
Gülşen’in gündemi darmaduman eden tutuklanma haberiyle ilgili bir şeyler yazmak üzere bilgisayarın başına oturdum. Artık ev hapsi olarak devam eden bu cezanın ne kadar hukuk dışı, karanlık ve keyfi olduğunu yazacak, konunun sahnede müzisyen arkadaşına sarf ettiği cümleden daha derin olduğunu söyleyecek, o cümleyi ayıplamak, eleştirmek yahut ciddiye almamak yerine (ama ne mümkün) neden infiale kapılıp tutuklama yoluna gittiklerini anlayamadığımı b ... -
Aylin Aslım’la ormanda ve Orman’la bir gün…
Üç sene aranın ardından vereceği ilk festival konserinin hemen öncesinde, Maslak’ta ormanın tam orta yerine yayılan bir kuliste Aylin Aslım’la sohbet ediyoruz. Onunla en son 2017 yazında Kaş’ta yüz yüze görüşmüştüm. Büyük şehri terk edip güneye yerleşen müzisyenlerle ilgili hazırladığım röportaj serisinin konuklarından biriydi. Kaş’ı yeni evi olarak bellemiş, İstanbul’daki hayatını geride bırakmıştı. Aylin’le o gün sadece söyleşi yapmadık; yürüdü ... -
Yaz geliyor, bağıra çağıra…
Gerçek anlamıyla yıllar süren kuraklıktan sonra müzik sektöründe tomurcuğun, yeşilin belirebildiği bir yaz başladı. Tüm ekonomik zorluklara ve pandeminin etkisini hala tam olarak yitirmemesine rağmen… 2020 yazında bir akşam sektörün önde gelen bazı isimleriyle sohbet ediyorduk. Bu işin 2022’de biteceğini söylediklerinde “Yok artık!” demiştim. Varmış. İki seneden fazla zaman geçti ve daha hala her şey bitmiş değil. Fakat yine de dediğim gi ... -
İnönü Stadı’ndan mor ve ötesi geçti
İnönü Stadı’nda en son 12 yıl önce bir konser izledim. Haziran 2010’du ve sahneye arka arkaya Alice in Chains, Rammstein, Megadeth, Manowar, Slayer, Metallica ve daha fazlası çıkıyordu. Evet bu efsane bir kadroydu ama ben 29 yıl önce, 1993 yazında aynı yerde bir dizi başka efsane ismi çok küçük yaşta izlemiştim. Türk müzik tarihinde stadyum konserlerine şahitlik etmiş, Bon Jovi ve Madonna konserlerine gidebilmiş şanslı gençlerden biriydim. İns ... -
30 yıllık Bodrum efsanesi: Körfez Bar
Bodrum + gece hayatı + rock müzik. Bu üçü bir araya geldiğinde “eşittir” kısmı size ilk üçte mutlaka Körfez’i verecektir. Barlar Sokağı’nın en eski ve özel barlarından birini… Bir mekânın değil yıllarca, aylarca yaşayamadığı bir dönemde nesilden nesile devam eden bir aile işletmesinin istikrarını çok etkileyici buluyorum. O yüzden 2022 itibariyle 30. yılını kutlayan bu mekânın hikayesini öğrenmek üzere Hasan Subaşıoğlu ile buluşuyorum. Çünkü ... -
Güle güle muhteşem davulcu!
Çocuk gibi sevinmek… Çocukluğa has, yaş ilerledikçe unutulan ya da kaybedilen bir neşe türü. Zıp zıp zıplamak, ağız dolusu gülmek, gözlerinden yıldızlar çıkması… Tanımlamaya çalışmak manasız olsa da, buna benzer bir şeyler. 28 yıllık rock grubu Foo Fighters’ı izlediğim iki sefer de bu neşe türünü hücrelerime kadar hissettiğim anlardı. 26 Mart Cumartesi sabahı grubun davulcusu Taylor Hawkins’in öldüğünü öğrendiğimde yaşadığım şokun ardından ik ... -
Bu şarkılar bir başka
Moda Burnu’nda, her bir köşesinde sanat işlerinin olduğu retro bir apartmanda pazar kahvaltısındayız. Kahvaltı dediğim aslında öğle kahvaltısı yani yabancı arkadaşlarımızın tabiriyle bir tür ‘brunch’. Masada dostlar ve birbirini sevenler var. Ve hiç tükenmeyen bir sohbet. Müzik, konserler, Kadıköy’de akıl durduran kiralar baş konular. Bir konudan diğerine atlanıyor, çaylar tazeleniyor ve çokça gülünüyor. Aslında evde olan biten her şey çok basit. ... -
Sirenler 10 yıl sonra tekrar çalıyor
mor ve ötesi’nin sekizinci stüdyo albümü Sirenler’i (Rakun Müzik) yayınlandıktan iki gün sonra yağmurlu bir günde, Datça-Bodrum yolunda dinledim. Datça’dan Marmaris’e inen kıvrımlı yollarda kâh gri denizi, kâh bulutları, kâh geçen yazki yangında maalesef kül olmuş ormanları arşınlarken uzun zamandır hissetmediğim bir şeyi hatırladım: Sevdiğim bir grubun yeni albümünü gerçekten merak ederek dinlemeyi… Yol boyunca yerli-yabancı pek çok farklı grubu ... -
“Cem Yılmaz artık güldürmüyor!”
İnsan mutsuz olmak için çaba harcar mı? Dünden beri bunu düşünüyorum. Düşünmeme sebep olan şeyi düşündüğümde durum komik mi trajik mi emin olamıyorum. Çünkü sebep, Cem Yılmaz. Ve gösterisi Diamond Elite Platinum Plus. Niye olduğuna geleceğim ama önce şunu söyleyeyim… İnsanların klavye aracılığıyla birbirini doğramasına sebep olan bir takım kısa ömürlü gündemlerden yani gelip geçici ‘trending topic’lerden azade bir hayat kurdum kendime son bir- ... -
John Lennon ve İbrahim Tatlıses’in ortak noktası: Kadına şiddet
Geçenlerde radyo programım Tematik için çalacağım şarkıların listesini oluştururken -tema, gripten mustaripler için ‘geçmiş olsun’ şarkılarıydı- The Beatles’ın Getting Better adlı şarkısına denk geldim. Önce “Hah!” dedim, “bunu da ekleyeyim. ‘İyileşme’ şarkısı tam da bu listeye göre.” Fakat sözleri baştan sona okumak üzere internete girdiğimde çok tuhaf bir şeyle karşılaştım. Şarkının bir bölümü şöyleydi: Eskiden kadınıma karşı zalimdim Onu ... -
Bir ABBA’nın 40 yıl hatırı vardır!
Yıllardan 2005, günlerden 3 Eylül’dü. Artık tarih olmuş bir festivalin, Rock’n Coke’un düzenlendiği Hezarfen Havaalanı’nda The Cure konserinin başlama saatini heyecanla bekleyen bir festivalci olarak alanda dolaşıyor ve bir yandan da ismini kesinlikle hatırlayamadığım bir kanal için dinleyicilerle kısa röportajlar yapıp hangi grubu heyecanla beklediklerini soruyordum. Bir ara epey genç -belki 18 yaşlarında- iki festivalcinin yanına yaklaştım ve m ... -
Zor günlerimde hep sen yanımda vardın
Geçen gün, İstanbul’da artık nesli tükenmiş birer canlı olarak nitelendirilebilecek ‘taksi’lerden birinde, Moda’nın neresi olduğunu bilmeyen bir şoförle yolculuk ediyorum. Bağdat Caddesi’ne inen sokaklardan birinin köşesinden binip de “Moda’ya lütfen” dediğimde, Cadde’ye çıkma arifesinde olan genç şoför, “Sağa mı sola mı?” diye soruyor. Şaka mı yapıyor diye hayretle dikiz aynasından suratına bakarak, “Cadde tek yön, sağa sapmak zorundasınız” diyo ... -
Yazılar bitti, müziklere yolculuk…
Yazıma reklamlarla başlamış olacağım ama ilk kitabımın son sayfasını geçen pazartesi bitirdim ve Can Yayınları bünyesindeki Mundi Kitap’ın ellerine teslim ettim. Kafamda uzun zamandır kesilmeyi bekleyen en uzun kurdeleyi kesmiş olmanın verdiği hafiflik ve sevinç bana bir tür ‘tatil ruhu’ yaşatırken, yaz başından beri aynı anda birkaç iş yaptığımdan, artık kitap harici görevlerime hakkıyla odaklanmanın ve elbette müziğe daha çok zaman ayırmanın va ... -
Bir yıl sonra Duman’la konser siftahı
14 Ağustos Cumartesi akşamı, Duman’ı izlemek üzere Bodrum Antik Tiyatro’ya doğru yol alıyorum. Bu, bir yıl aradan sonra gideceğim ilk konser. Ve işin garip tarafı, bu gerçeği fark edişim konser gününe rastlıyor. Birkaç dakika boyunca, “Bir dakika ben en son hangi konsere gitmiştim?” diye düşünüp cevabı bulamayınca artık fotoğraflı günlük görevi gören Instagram’da alıyorum soluğu. Aşağılara iniyorum iniyorum ve geçen yaz sonu Pinhani’nin Gümüşlük’ ... -
10’lu yaşların başında renkli oyuncaklar, K-Pop’lar…
Artık sezon itibariyle kuru bir tost ve demli çaya bile çılgın fiyatlar ödenen Bodrum’da, deniz kenarında yazı yazıyorum. Karşımda oturan arkadaşım, “Bak şu arkada bir çocuğun elinde gökkuşağı renginde bir oyuncak var” diyerek ileriyi işaret ediyor. Kafamı çeviriyorum, şezlonga yatmış bir kızın elinde ‘baloncuklu renkli oyuncak’ diye tanımlayabileceğim bir ‘şey’ var. Boyutu, şekli benzemese de bana çocukluğumuzda bitirmek için nafile uğraşlar ver ... -
Çalışkan arı: Artemis Günebakanlı
Hayatımızın çok garip bir dönemindeyiz. Normal şartlar altında olsak, belki çalışmaktan helak olduğumuz bir haftanın yorgunluğunu atacağımız, önceki gece feneri kim bilir kaçta hangi barda ya da konser mekânında söndürdüğümüz için yaralarımızı saracağımız, Garfield gibi koltuktan koltuğa devrilerek geçireceğimiz bir günü, yani pazar gününü, SP videoları bekleyerek, beklemesek bile bekleyenlerin paylaşımlarını okuyarak, videolarla ilgili yorumları ... -
Festivalleri tuz kadar özledim
Normal bir dünyada yaşıyor olsaydık, bu mevsimde WhatsApp gruplarında, “Şu festival açıklanmış!”, “Ya buna kesin gidelim!” “Şunu kaçırmayalım!” mesajları, muhtelif afiş görselleri yahut konserlerle ilgili sosyal medya iletileri yağıyor olacaktı. Gel gör ki, uzun süredir normal bir dünyada yaşamıyoruz. Aşısı olan lanet bir virüs kol gezmeye devam ederken aşı sıramız gelsin diye bekliyor da bekliyoruz. Geçtim festivali konseri, son karantina son ... -
Yıkılmayan kale Radyo 3, emektar DJ’lerin yuvası Power FM
Bundan birkaç sene önce bir röportaj için Dalaman’dan Kaş’a doğru yol alırken, transferimizi gerçekleştiren araçta cızırtılı bir radyo frekansından duyduğum şarkılar beni hayrete düşürmüştü. Arka arkaya çalan Alice in Chains ve Pearl Jam’den sonra bir de Temple of the Dog’dan Hunger Strike başlayınca, yanımdaki fotoğrafçı arkadaşımla sohbeti bırakıp, “Hangi kanal bu ya?” diye şaşkınlıkla sormuştum. Şoför bey yazık, müzikten rahatsız olduğumu sana ... -
Bize neden bir açıklama yapmıyorsunuz?
Müzik sektöründe çalışan çoğunluk -sayılı sanatçı ve mekânın minimumda ve zarar ederek iş yapmasını bir kenara koyarsak- tam bir yıldır işsiz. Lafın gelişi değil, gerçek anlamıyla işsiz. Evet, tüm dünya darda, bunun tartışılacak yanı yok. Fakat çoğu ülkede darda olanlara devlet yardım elini istikrarlı ve cömert şekilde uzatırken, bir yandan da gidişata dair düzenli olarak açıklamalar yapıyor. Türkiye’de sektörlerin çoğunda iyi/kötü, yüz yüze/onli ... -
Dört yetenekli kadının Kırmızı Dükkân’ı
İstanbul’da lapa lapa kar yağarken, ben termometrenin 19 dereceyi gösterdiği Bodrum’da yüzümü gökyüzüne dönmüş -ayıptır söylemesi- güneşleniyorum. Birkaç sene önce D vitamininin en çok bileklerden nüfuz ettiğini öğrendiğimden beri güneş altında bileklerimi Örümcek Adam stiliyle tutmayı adet edindim. Bir ara çaprazımdaki pet shop’un önünden dumanlar yükseldiğini fark ediyorum; meğer sahibi mangal yakmış, bir gazete yardımıyla yelpaze yapıyor. Bir ... -
Batuhan Mutlugil’in Yadigar’ı
Kökleri 20 yıl öncesine dayanan Duman’ın solo albüm çıkarmamış tek üyesiydi Batuhan Mutlugil. Ta ki, takvimler 15 Ocak 2021’i gösterene kadar. 90’lardan beri kendine has bir yol izleyen grubun ünlü gitaristinin bir albüm hazırlığı içinde olduğunu duyuyorduk. Geçen yaz hız kazanan bu sürecin ilk meyvesi Aralık 2020’de yayınlanan single Bambaşka oldu. Sonunda da yeni yılla birlikte bilhassa tutkulu Duman fanlarının sabırsızlıkla beklediği dokuz şar ... -
2020: Hiçbir şey olmasa bile kesinlikle bir şeyler oldu
Yıl sonuna geldik ve galiba her şey üç ay içerisinde oldu. 2020’nin bende bıraktığı his bu. Ne aralık ayında olduğumuzun farkındayım, ne bugüne nasıl geldiğimizin… Üç ay içerisinde her şey paketlenmiş gibi. Ne olduğunu anlayamadan geçip giden bir sene. ‘Hiçbir şey olmasa bile kesinlikle bir şeyler oldu’ senesi. Saat 21.00 olmadan kendimi eve atmaya çalışırken, Bağdat Caddesi’nde çoktan kepenk kapatmış olan mağazalara baktım. Bir tanesinde bell ... -
Yeni karantina: Belki yeni bir sen
17 Kasım 2020, saat 18.16. Yaklaşık bir saat sonra yeni bazı kararlar açıklanacak. Mekânların ve tüm hayatın kapanması, bazı şeylerin eskisi gibi yapılamayacak olması söz konusu. Ve hatta sokağa çıkma kısıtlamalarının gündeme gelmesi. Aylar sonra, daha önce bu yılın bahar aylarında tecrübe ettiğimiz bir süreci tekrar yaşayacağız gibi görünüyor. Ve ne kadar devam edeceği hiç belli olmadan. Hayatımıza giren ve her şeyi alt üst eden bu virüs ve s ... -
İki trompet sanatçısı, onlarca ses ve his
Şarkı keşfetmenin bir hikâyesi olduğunda yani o şarkıyı keşfetmek için emek harcadığında, hayatında kapladığı yer de daha derin oluyor. Hakan Kurşun’un Boğazın Üstünde şarkısına bayılıp Kaos kasetini (evet kaset) haftalarca aradığım ve sonunda Beyoğlu’nda bir müzik dükkânında kalan son bir taneyi satın aldığım gün gibi. Aradığımızı saniyesinde bulduğumuz bir çağda, aradığını bulamamak, hasretle onu aramak sonunda ‘kavuşmak’, bulduğunda yüzlerce k ... -
‘Aynen kanka sıkıntı yok’ ve sabır testi şarkılar
Uyumaya çalışıyorum ve ileride deniz kıyısındaki bir bardan çok uzun zamandır duymadığım tanıdık bir şarkı yükseliyor: “A little bit of Monica in my life / A little bit of Erica by my side / A little bit of Rita is all I need / A little bit of Tina is what I see / A little bit of Sandra in the sun / A little bit of Mary all night long / A little bit of Jessica, here I am / A little bit of you makes me your man…” Uyku ile arama kara kedi gibi gire ... -
Çok yorgunum çok…
Yorgun musunuz? Bedenen mi ruhen mi? Kim ya da ne buna sebep? “Kafamı yastığa koysam üç gün uyurum” diye düşündüğünüz oluyor mu? Ayaklarınızın iş yolunda geri geri gittiği? Belki ev yolunda? Aşk yolunda? Bir türlü iyi haber vermeyen bir dünya ve ülkede hayat yolları giderek daha da daralıyormuş gibi görünüyor mu? Ya da o yolların bunca yürümenin sonunda belki de çıkmaz sokak çıkacağı ihtimali? Yürürken hava nasıldı? Yakıcı güneşte yokuş yukarı, n ... -
“Daha kötüsü olamaz artık” derken…
İçim sıkışıyor. Kara haberler arka arkaya geldikçe günlerden hangi gün olduğunu anlamanın mümkün olmadığını fark ediyorum. Bugün pazartesi mi, cuma mı, pazar mı? Sabah uyandığımız gün aydın olacak mı? Ülkenin haberleri acıyı iliklerine kadar hissedenler için yine ekstra mesai yapıyor. Sosyal medyada karşıma çıkan cinayet haberleri. Vahşice öldürülen kadınlar, çığlık çığlığa isyan eden insanlar. Pınar Gültekin, Seher Fak… Her gün adını haberlerde ... -
Harun Tekin’den yeni bir konser modeli: Hediyeler
Müzisyenlerin yer yer emekli, yer yer işsiz gibi hissettiği bir dönemden geçiyoruz. Evde ya da kimi zaman stüdyolarda üretim hala devam etse de yoğunluk az, sahneler ise hepten kapalı. Birkaç ‘arabalı konser’ denemesi yakın gelecek için planlansa da bir mekan ya da festivalde rahatlıkla sahne alabileceğimiz günler şu dağın arkasında. Ve belki de diğer dağın… Karantina sonrası hayat yavaş yavaş normale dönmeye başlamış, kepenkler açılmış, çarklar ... -
Bu şarkılar olmasa o diziler bitemezdi
Hayatım artık bir kanepe. Enim çarpı boyumdan hallice bir yuva. Onunla yaşıyor, onun üzerinde yiyip içiyor, kimi zaman uyuyor, şu an yazı yazıyor, okuyor, onu seviyor, ondan sıkılıyor ve sonra yine ona sığınıyorum. Yaşayabileceğim tüm duyguları tek minderde eriten, artık neredeyse uzvum sayacağım bir eşya. İçine gömüldüğüm bu güvenli yuvadan gözlerimi ufka doğru diktiğimde ise onun en büyük tamamlayıcısı karşımda: Televizyon. Karantinaya girdi ... -
En çok neyi özlüyorsunuz?
Karantinada bir ayı geride bırakmışken, cevabını fazlasıyla merak ettiğim sorulardan biriydi bu. Haftalar içerisinde önce kendime, birkaç kez de arkadaşlarıma sordum. Yapı olarak biraz zor özleyen biriyim. Birilerine, bir şeylere, yurtdışındayken “Ah bir İskender olsa”ya falan gelene kadar sadakatle özlediğim tek şey (tamamen işlevsiz bir eylem olarak) “geçmiş” olmuştur hep. Doğal olarak da kavuşma anlamında bir arpa boyu yol gidememişimdir. Faka ... -
Hayat artık bir haber kanalı ekranı
Aklımda, “Kim derdi ki seninle bir gün ayrılacağız” şarkısı dönüyor. “Böyle ayrılık olmaz, böyle yalnız kalınmaz…” Salonda dönüp dururken ve “Neden bu şarkı benimle birlikte dönüp duruyor?” diye düşünürken, televizyonda sürekli kırmızı bantların ve ünlemli altyazıların geçtiği haber kanalı açık. Haber izlemekten içim dışıma çıkmış. Üç yıldır hiç televizyon izlemeyen ben, şimdi hayatı alttan üstten sürekli son dakika haberlerinin geçtiği dikdörtge ... -
Nostalji kraliçesi artık Muazzez Ersoy değil, bizleriz
21 Şubat’ı 22’sine bağlayan gece, yatağa girip ışığı kapatacağıma son bir kez Instagram tarama bataklığına düştüğümde, son yıllarda beni en çok heyecanlandıran sürprizlerden biriyle karşılaşacağımdan habersizdim. Ekranımın en tepesinde Amerikalı oyuncu Jennifer Aniston’ın bir gönderisi vardı. 10 yıl boyunca parçası olduğu, izlenme rekorları kıran Friends dizisinin tüm başrollerinin bir arada olduğu 1995 tarihli ünlü Rolling Stone kapağını paylaşm ... -
Elazığ, Kobe Bryant ve Billie Eilish…
İnsanların büyük çoğunluğu bir ölüm/felaket haberi aldığında nerede ne yapmakta olduklarını çok berrak şekilde hatırlıyor. Nedenini tam bilmiyorum. Elbette şoke edici bir haberin kuvvetiyle o ânı hafızalarına kazımaları söz konusu ama belki bir yandan bu hatıralar mevcudiyetlerinin, hayatla bağlarının, o an hala yaşamakta olduklarına şükretmenin altını da çiziyor. Elazığ depreminden taksiye bindiğim anda haberim oldu. Moda’da konserim vardı, g ... -
2020’ye girdik ve “bir günde döndüm dünyayı”
İnanılmaz ama gerçek, yıl 2020. Bakalım kaçımız hazırladığımız, hazırlamaya üşendiğimiz için kafamıza listelediğimiz ya da hedefe ulaşma kısmını hayal etme fazından bir türlü koparamadığımız ‘yeni yıl kararları’na harfiyen uyacak? 2020’nin sonunda görüşürüz. Doğası gereği yılın başında, ortasında ya da sonunda havlu atanlarla dolu olan bu müsabakaya girmek hiçbir zaman içimden gelmiyor. Aralık ayının sonuna doğru, “Gelecek sene şunları şunları ya ... -
Haydi yılı kapatıyoruz!
Müdavimleri hatırlar, 90’lı yılların sonunda Sıraselviler’de, kapısının önünde hafta sonları metrelerce kuyruk olan Roxy’de, sabah 4’teki kapanış esnasında hep aynı şarkı çalardı. Mo’ Better Blues adlı bu harika şarkı çalarken, herkes trompet melodisi üzerine bağıra çağıra “kapatıyoruuuz kapatıyoruuuz” diye şarkı söyler, sonra da ışıkları yanan mekandan sağa sola sallana sallana çıkar giderdi. Bir barda ne zaman “kapatıyoruz” dense aklıma bu anın ... -
Ankara uçağı, Edis-Simge-Aleyna ve üniversiteliler
Bu satırları İstanbul-Ankara uçağında yazıyorum. Açılır kapanır masanın üzerinde klavyenin tuşlarını iki büklüm halde tıklatırken, aklıma laptopumun olmadığı bir uçuşta yetiştirmem gereken bir yazıyı cep telefonuma yazdığım gün geldi. Telefonu masaya yatay şekilde koyup klavyesine iki parmak yazarak uçarken, üç saatin sonunda yanımdaki kadın bana dönüp, “Pardon, siz yazar mısınız?” demişti. Hacettepe Üniversitesi’nde Genç Araştırmacılar To ... -
Yaraya merhem mıymıy şarkılar mı isyankâr gitarlar mı?
Kendiliğinden fon müziği olan günler geldi. Sanki pencereden dışarıda, sokakların ve ağaçların arasında görünmez megafonlardan yayın yapan bir radyo var. Ve havalar böyle griyken (bugün çok yağmurlu ve gri) o radyoda sıklıkla ‘sad indie’ çalıyor. Böyle bir liste var Spotify’da, denk gelmişsinizdir. İlk gördüğümde, “İnsan kendine bile isteye niye işkence çektirir, deli midir” demiş, aynı hızla da çalma listeme eklemiştim. İstanbul trafiğinde Radyo ... -
#susamam diyeni susturmanın peşinde
Memleketten uzaktayım. 20 gün oldu. Saat farkı da sekiz olunca, Türkiye’yle sabah-akşam senkronu hepten şaştı. Orada olan birçok şeyi sonradan öğreniyor, bazı şeyleri ise hiç yakalayamıyorum. Dinamikleri bizimkinden tamamen farklı, başka kuralların ve önceliklerin olduğu bir hayatın içinde her şeyi olabildiğince gözlemlemekle meşgulüm. İnsanların sokakta kendi başlarına yürürken ince ince gülümseyecek kadar huzurlu oldukları, birbirlerine selam v ... -
Yaz sıcağı, kebapçı şarkıları, MilyonFest ve 1000. sayı
Hava sıcak. İnsanoğlumuz ne acayip. Sıcak olur, “Soğuk nerede kaldı!” diye ağlaşır; soğuk olur, “Sıcak nerde!” diye vahlaşır. Hava sıcak ve yazın ortasını geçtik. Artık zamanın geçiş hızını anlama kapasitem lisede sinüs, kosinüsleri anlama seviyeme kadar geriledi (anlamamıştım). Bir bakıyorsun yaz geldi diye seviniyor, kafanı çevirdiğin an yaz bitiyor diye depresyona giriyorsun. Arşivime bakıp, geçen sene tam da bu zamanlar Gazete Kadıköy’e ‘Y ... -
Hakikaten kim bu Erol Egemen?
90’lı yıllarda Kent FM’de yayınlanan Kaybedenler Kulübü’nü takip eden dinleyicilerin bildiği bir soru kalıbıydı “Kim lan bu Erol Egemen?” Kaan Çaydamlı ve Mete Avunduk’un hazırladığı bu kült programda sorulan soru, haftalar, aylar ve yıllar içerisinde bir fenomene dönüşmüş, sorunun öznesi hakkında hiçbir malumat edinilememişti. Bu adam gerçek miydi kurgu muydu? Nerede yaşıyordu? Ne yiyip ne içiyordu? Erol Egemen’in gerçek, kanlı canlı bir insa ... -
Kadıköy’ün kişilikli müzik mabedi: Ağaç Ev
Bir mekân bazen sadece adıyla bile ondan hoşlanmanıza neden oluyor. Eskiden Beyoğlu’nun bir ara sokağında ağırbaşlı bir çiçek gibi duran Madrid vardı. Sonra Ağa Cami’nin sokağında bir kartal gibi tepeden size bakan Arsen Lüpen, Tünel’de bir zaman makinesine binmişim de 1900’lerin başına gitmişim gibi hissettiren Gramofon, masaldan fırlamış gibi duran Gizli Bahçe ve tabii ki karanlık bir kış gibi Karga… Listem uzayıp gider. Bu isimler daha mekânla ... -
Güle güle Şevket Uğurluer!
Babam gazetedeki vefat ilanlarını her gün tek tek okuyor. İnsanların ölüm haberlerini Facebook’tan duyurduğu, o duyuruların ‘like’landığı, baş sağlığı mesajlarının yorumlar kısmından iletildiği bir çağda babamın her gün haber, ekonomi sayfalarına ayırdığı süre kadar vefat ilanlarına vakit ayırması, kimi zaman hüzünle “A canım benim” diyerek bir tanıdığa rastlaması bana hep çok naif, hisli ve eski Türkiye geliyor. Tanınan bir ismin vefatını ann ... -
Indie müziğin emektar şövalyesi: Hakan Tamar
Bir cumartesi akşamı, Kadıköy Karga’da oturduğum masadaki sohbetten sıkça uzaklaşıp (hayır Instagram dünyasına değil) Shazam’ın mavi dalgalar yayan düğmesine dalıyorum. “Bu neymiş ya?” diye diye merakla Shazamladığım şarkıların tamamı yeni dönem Türkçe gruplara, müzisyenlere ait. Brek, Hedonutopia, Elz and the Cult… Bazılarının sadece ismi, bazılarının bir-iki şarkısı tanıdık. İçeri girerken kimin çaldığına dikkat etmediğim için oturduğum yerden ... -
Seçim arabasından, sahneden ve içimden gelen sesler
Hep merak etmişimdir, seçim dönemi sokaktan cayır cayır carlayarak geçen bir seçim arabasını duyan hangi insan, “Evet işte bu! Hayatım boyunca oy vermek istediğim parti!” diyerek sandığa koşar? O arabaları hep insanlara benzetirim. Hırçın, agresif, söylemek istediğini ve niyetini sakince değil, cazgırlık yaparak ortaya koyan, elde etmek istediklerini manasızca zor yolu seçerek söyleyen biri. Babamın birini yerin dibine sokmadan az önce, cümlesini ... -
Kayıp kayıtlar gün ışığına çıktı
Kerim Çaplı’yı ilk kez 2002 yılında gördüm. Beyoğlu’nda, Batu Abi’nin (Mutlugil) ortağı olduğu Mojo’da Spitney Beers adıyla çalan genç bir gruptuk. İlk dönemler perşembe geceleri (sonradan pazartesiye geçmiştik), Batu Abi’nin grubu Karpuz’dan hemen önce sahneye çıkardık. Kerim Çaplı, Karpuz’un harika performansının müsebbiplerinden biri olarak müthiş bir ciddiyetle bagetlerini sallayan kişiydi. Ona bazen sahne öncesi aşağıdaki masalardan birinde ... -
Kadınlar yaşasın diye KadıköySahne’deydik!
3 Ocak Perşembe akşamı Can Güngör, Deniz Tekin, Kalben, Nilipek, Özge Fışkın ve Pinhani ile birlikte KadıköySahne’deydim. Bizler sahnede, büyük bir kalabalık mekânın dört bir köşesinde, tek bir amaç için oradaydık: Kadınlar yaşasın diye. O gece bilet alan herkes, Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun kadın ve çocuk istismarı davalarındaki kararlı mücadelesine destek oldu. Konser gelirinin tamamı platforma aktarıldı. Bundan birkaç ay ö ... -
Bartu Küçükçağlayan’la Moda’da yarım saat
Tanıştığımız âna kadar nedense Bartu Küçükçağlayan için ciddi, asık suratlı değil de gülmeyenyüzlü, az konuşan, böyle sigarasından derin bir nefes çekip üflerken sıkıntıyla bakan, seni göz-eleştirisinden geçirerek tedirgin hissettiren bir adam diye düşünüyordum. Yıllar içerisinde herhangi bir mekanda, kuliste, etkinlikte bir araya geldik mi diye zihnimi zorlayıp kafamdaki bu desteksiz imajı tuzla buz edecek bir an hatırlamaya çalıştığım sırada te ... -
Kadife Sokak’ın en özel barı: 22 yaşında bir Karga
2 Kasım 2018, Moda Sahnesi… Bundan tam 30 yıl önce, “koltukların kırıldığı konser” olarak kayıtlara geçen, yıllardır yaptığım röportajlarda dönemi yaşamış kişilerden çokça dinlediğim tarihi bir müzik etkinliği “aynı gün/aynı yer/aynı kadro” sloganıyla tekrarlanıyor. Pentagram, Metalium ve Metafor’un sahne aldığı efsane Moda konseri. Yaşları 18’den 55’e uzanan 750 kişi, heavy metal camiasında ‘baron’ olarak da tanınan Çağlan Tekil tarafından organ ... -
Müzik yazarlığından çocuk kitabı dünyasına
İlk gençlik yıllarımda hayal ettiğim şeylerden biri, ileride bir gün bir çocuk kitabı yazmaktı. Tahmin edilmesi zor olmayacak şekilde, son derece romantik, havalı ve sanki insanın hayal dünyasını, üzerine ‘büyüme iksiri’ dökülmeden korumasının yolu gibi geliyordu çocuk kitabı yazarı olmak. Hayalimi hiç gerçekleştiremedim. Ama sevdiğim arkadaşlarımdan biri çocuk kitabı yazarı oldu. Ve onun yolculuğunu heyecanla, merakla, takdirle izledim. Alp G ... -
Radyonun büyülü dünyasında 18 sene
Hiç böyle düşünmemiştim ama bu yazıyı yazmak için masa başına (artık masa başı da yok, diz üstü bilgisayarla koltuğa) oturduğum vakit düşündüm de, Türkiye’de rock müzik çalan radyo istasyonları arasında yıllardır kesintisiz program yapan tek kadın radyocu Gülşah Güray. Aslında meseleyi kadın-erkek olarak kategorize etmek istemezdim çünkü mesele ‘memlekette rock müzik çalan radyo istasyonları’ başlığı altında incelendiğinde bile yeterince vahim du ... -
Yaz biterken, Eylül gelirken
Söylersem zaman daha da hızlanacak diye korkuyorum ama ağustosu yarıladık. Hatta siz bu yazıyı okurken geçmiş olacağız. Eylül ayına varınca durum daha da vahim. Çünkü sonbaharın sınır çizgileri -iklim olarak değilse de psikolojik olarak- 1 Eylül’ün üzerinden geçiyor. Küçükken bir yaz gününü hatırlıyorum. Yazlıktaydık ve günler birbirinin aynı olduğu için (uyan-kahvaltı-ödev-deniz-oyna-yemek-deniz-basket-yemek-uyu) inanılmaz bir sıkıntı hasıl o ... -
Yeldeğirmeni’ndeki Şen Bakkal’da Şen Sesler
Nilipek ve Can Güngör... Müziklerini ayrı, kendilerini ayrı sevdiğim iki isim. Bir kere dinleyip kenara koyulan değil, tekrar tekrar dinlenecek albümler yapıyorlar (hoş, dijital çağda artık kenara koymak değil de, search’te bir daha aratmamak oluyor sanırım), tevazu sahibiler, ilerledikleri yoldan son derece emin görünüyorlar, oldukları gibiler ve bir de onlara bakınca insanın gözü gönlü açılıyor. Böyle Ege sahillerindeki akvaryum koyları renkler ... -
Ari Barokas’ın Kadıköy’de yeşeren albümü
Bir araya geleceğimizi hiç tahmin etmeyeceğim bir yerde, Kapadokya’daki bir otelin peri bacalarını gören terasında Ari Barokas’la sohbet ediyoruz. O akşam Cappadox Festivali kapsamında Duman’la konseri olacak, ben de festivalle ilgili bir video çekimi için bölgedeyim. Bunu fırsat bilip hem birkaç ay önce yayınladığı solo albümü Lafıma Gücenme’yi hem de iki yıllık taze Kadıköylü oluşunu konuşmak için bir araya geliyoruz. Lafıma Gücenme, Duman k ... -
TSM korosunda emeklilerle şahane bir gün
Uzun yıllardır Caddebostan Kültür Merkezi’nin alt katındaki spor salonuna gidiyorum. Grup derslerinin yapıldığı bir stüdyo var, en zorlu Pilates hareketlerini yaparken ansızın içeri gümbür gümbür bir Türk sanat müziği doluveriyor. Bir köşedeki acil çıkış kapısının hemen dış tarafında bulunan bir odada çalışan korolardan geliyor bu şarkılar. Bu durum tam konsantre şekilde dengede durmaya çalışan kadınlar arasında kimi zaman gülüşmelere neden oluyo ... -
‘Buddha’dan ayrıldılar, sırada yeni planlar var
“Suitcase Buddha’dan ayrılmış.” Geçen hafta bu haberi duyduğumda, ağzımdan ister istemez, “Dünyanın sonu geldi herhalde!” cümlesi çıktı. Kadıköy gece hayatına hâkim olanların çok iyi bildiği bir ikiliydi Suitcase ve Buddha Bar. Rekor bir süre boyunca, tam 21 yıl, haftada iki kez Barlar Sokağı’ndaki bu mekânda sahne almışlar ve Britpop ağırlıklı repertuarlarıyla sadık bir dinleyici kitlesi edinmişlerdi. Haberi aldığım gece Kadıköy Kırtasiyeci Soka ... -
Pinhani ile Anadolu yollarında
Pinhani ile birlikte enstrümanlarla dolu bir minibüste, bol virajlı yollardan geçerek Karadeniz’e doğru yol alıyoruz. Hava pırıl pırıl. Camdan dışarıyı izliyorum. Yemyeşil bayırlar, otlayan koyunlar, çiçek açmış ağaçlar ve renkli evler, kentsel dönüşümden gına gelmiş ruhumda antidepresan etkisi yaratıyor. Grubun kurucusu Sinan Kaynakcı yan koltukta bağlama çalıyor. Selim Aydın (bas gitar), Hami Ünlü (davul), Eray Polat (gitar) ve Dinçer Demirci ( ... -
Sahnelerden Milyon Dolarlık Şirketin Başına
Erce Kaşlıoğlu’nun hikayesini ilk duyduğumda hem şaşırmış hem de etkilenmiştim. Sıfırdan bir şeyler yaratan ve bunu da belirli bir prensip içerisinde yapan insanlar her zaman ilgimi çeker. Fakat onunla Kadıköy’de, kurucusu olduğu müzik stüdyosu Pür’de buluştuğumuzda ve hikayesinin tamamını dinlediğimde şaşırma ve etkilenme oranım katlandı. Kaşlıoğlu’nun, son yıllarda etrafımda ve kimi zaman kendimde de gördüğüm gri-kara bir umutsuzluk hortumuna k ... -
Gitar dünyasının Özlem Abla’sı
Kadıköy Kadife Sokak’ın Barlar Sokağı olarak anılmadığı, kendi ismiyle bilindiği zamanlar… Birkaç cafe-bar dışında son derece sakin bir atmosferi olan sokağın Dr. Esat Işık Caddesi’ne yakın tarafında, enstrüman çalmayan birinin bile hemen dikkatini çeken bir müzik mağazası açılıyor. Yıl 2000. Henüz 20’lerinin başındaki ÖzlemAtav’ın ünlü blues gitaristi Stevie Ray Vaughan’dan esinlenerek SRV Music adını verdiği yeni dükkanı burası. Kısa süre içeri ...